Beeldmateriaal….

Het is al eens vaker voorgekomen, als visueel ingestelde komt het dan langs in mijn bewustzijn, als een film die continue opnieuw wordt afgespeeld en dan steeds vervolgens dieper in mijn bewustzijn wordt doorgedrukt! Of er een soort van alarm bel, je weet wel die van maandelijkse orde, steeds luider wordt afgespeeld om mij er van bewust te worden dat mijn ogen sluiten geen optie is, dat er naar kijken, de enige optie, de enige weg naar is…..

Kanten van mijzelf die kosten wat het kost door het leven in het licht gezet willen worden, “willen” want het blijft voor mij een keuze om er wel of niet naar te kijken… Het leven wil het zo graag, dat mijn nachtelijke sessies er in worden meegenomen, ik aan de hand van mijn dochter de stad doorloop niet wetende waar naar toe gaand omdat mijn ogen mij in de steek laten..

Deze een herhaling is van vorig beeld materiaal, een soort van 2.0 gewoon om er nog even naar te kijken, checken of ik het werkelijk wel allemaal begrepen heb.

Ik het soms nog steeds moeilijk vind om kritisch naar mensen te kijken, de bemiddelaar om de hoek komt kijken omdat ik altijd vanuit meerdere invalshoeken bekijk wie wat waarom iemand is… Het risico dat die roze wolk in stand blijft waardoor deze overtuiging nooit en never uit de weg geruimd wordt…

Zo zie je maar weer hoe liefdevol het leven kan zijn, door te spiegelen,  nog meer dichterbij jezelf mag komen om als doel uiteindelijk die balans de rust te voelen en te ervaren waar wij als mens een ieder bewust of onbewust naar opzoek zijn…

Begint lekker 2016.. 🙂 je zou zeggen grom? Nee hoor, niet in mijn geval! 🙂