Compassion..

Geplaatst op juli 17, 2021 Geupdate op juli 17, 2021

Ik besef mij dat mededogen niet voor iedereen vanzelf sprekend is. Ik zie dat het invoelend vermogen ver te zoeken is tegenwoordig bij de medemens.

Vandaag sprak ik een meneer en zijn echtgenote. We hadden het over mondkapjes, en hij vertelde dat hij gevaccineerd was. Aan het begin van ons gesprek vertelde zijn vrouw dat hij wat angstig is.

Hij vertelde dat hij 3 jaar geleden bij toeval er achter kwam dat hij lymfeklier kanker had. De artsen waren pessimistisch en vertelde hem en zijn vrouw dat hij nog 4 weken te leven had.

Verloop van tijd kwamen zij erachter dat hij wellicht een transplantatie kon ondergaan, maar het slechte nieuws was dat hij 3 jaar te oud was, dit vanwege fitheid van de persoon. Zijn vrouw liet het er niet bij zitten en is in opstand gekomen. Kortom, hij is uiteindelijk geopereerd en staat nu gezond en wel in het leven.

Wat een oprechte positieve personen. En wat een kracht putten zij uit deze ervaring samen.

Nadat zij mij het hele verhaal hadden verteld zei ik “heel logisch dat u dan zo angstig bent na alles wat u heeft meegemaakt”.

Diegene die mij kennen weten dat ik een andere visie heb op bepaalde zaken die nu gaande zijn. En natuurlijk ben ik geen heilige en kan ik ook recalcitrant soms mijn mening hebben klaar staan. Maar een goede eigenschap van mijzelf is dat ik mijzelf dan weer terugfluit.

Een andere visie hebben wil nog niet zeggen dat de menslievendheid verloren moet gaan. Begrip en mededogen MOETEN het hoogste goed blijven.

We moeten er allemaal voor waken dat er een tweedeling zoals de opkomende polarisatie in onze maatschappij komt.

Voor of tegen? Noppe! Daar geloof ik niet in.. Blijf de liefde voor elkaar voelen lieve mensen ❤️