Een persoonlijk verhaal

Geplaatst op maart 15, 2023 Geupdate op maart 20, 2023

Een persoonlijk verhaal

Onderstaand is een persoonlijk verhaal. Ik wil hier niet suggereren dat mijn proces de waarheid voor iedereen kan zijn. Ik wil dit delen omdat ik denk dat ik een inspiratie kan zijn voor vele.

Ik heb heel lang bewust niet mijn verhaal verteld. Dit omdat er na mijn gevoel en ervaring veel te veel gegeneraliseerd wordt. Als je chronisch ziek bent, en vooral als je dit niet direct aan de persoon ziet, wordt dit vaak geassocieerd met slachtofferschap, zielig zijn of aanstellerij. Voor mijn gevoel wordt er direct een stempel geplakt op de persoon. Dit kan veel nadelen hebben om in de maatschappij, vooral werkgerelateerd, te kunnen en te mogen functioneren.

In September 2016 kwam ik thuis te zitten met fysieke klachten. Ik deed destijds zwaar fysiek werk, ik dacht dat mijn lijf protesteerde door het zware werk dat ik deed, ik dacht door rust te nemen de rugpijn die ik had wel over zou gaan. Na 2 maanden thuis zitten bleven de klachten aan. Mijn huisarts verwees mij door naar het ziekenhuis. Na een half jaar door de mangel te zijn gehaald, bleek dat er niets aan de hand was. Uiteindelijk kwam ik terecht bij een reumatoloog. Zij vertelde mij, omdat er geen specifieke letsel of ziekte is vastgesteld, dat mijn pijnen niet anders konden zijn dan Fibromyalgie. Het verbaasde mij niet omdat ik al zelf onderzoek had gedaan. Er is, zoals de reumatoloog mij melde geen medicijn voor. Het enige medicijn wat zou helpen waren anti-depressiva en zware pijnmedicatie.

Fibromyalgie wat is dat?

Dit zijn chronische ontstekingen van de weke delen. De ontstekingen kunnen op verschillende plekken in het lichaam openbaren. In de benen, armen, heupen, de rug. Door jaren over je fysieke en mentale grenzen te gaan, creëer je een overbelasting van het zenuwstelsel. Je lichaam gaat als het ware in gevecht en weet op den duur niet meer een signaal te geven wanneer er een grens wordt bereikt. Je ziet vaak dat mensen met fibromyalgie het moeilijk vinden om grenzen aan te geven en willen ook over het algemeen alle ballen (controle) in hun leven hoog houden. Dit is niet alleen op fysiek niveau maar ook op het cognitieve stuk.

Een weg terug vinden

Met voldoende rust en pijn medicatie en aangepast werk, heb ik een jaar lang geprobeerd om te reïntegreren. Helaas zat ik meer thuis dan op het werk. Gelukkig ben ik iemand die niet snel opgeeft. Ik wilde mijn leven weer terug, wel met het besef dat het oude niet meer terug zou komen en dat ik mij wellicht qua levensstijl moest gaan aanpassen. Wederom heb ik weer een afspraak gemaakt met de huisarts. Zij adviseerde mij om een revalidatie traject te volgen van 4 maanden. Ik heb dit toen met beide handen aangepakt. Medinello waar ik het traject heb gevolgd, heeft een holistische visie en dat trok mij ontzettend aan. Dit omdat ik geloof dat lichaam en geest onlosmakelijk met elkaar verbonden is. Ergotherapie, cognitieve gedragstherapie en les hoe het zenuwstelsel werkt hebben mij nog meer bewust gemaakt, waarom ik alle ballen hoog wilde houden. Mijn voordeel in dit geheel is dat ik al wat jaartjes bezig ben met bewustwording. Ik had al gauw door waar de valkuilen lagen en terecht soms nog liggen. Onverwerkte trauma’s kunnen heel veel invloed hebben op je dagelijkse zijn. Als deze niet verwerkt worden gaat dit vast zitten in je fysieke lichaam. Het is heel belangrijk, vooral bij Fybromyalgie dat je deze trauma’s gaat zien en mag oplossen. Door de trauma’s op te lossen ga je het leven op een andere manier zien en zorg je ervoor dat het zenuwstelsel minder overbelast raakt

Op zoek naar werk

Doordat ik in de wet van poortwachter terecht kwam, was ik genoodzaakt om ander werk te zoeken wat beter bij mijn fysieke gestel paste. Door middel van een coach die mijn werkgever had ingehuurd ben ik gaan solliciteren. Dit vond ik heel spannend. Ik kon toen nog niet zo goed inschatten wanneer ik wel en geen pijn zou hebben. Wat ook een dilemma destijds was, ga ik het melden aan mijn nieuwe werkgever of houd ik het stil? Mijn HR manager vond het niet relevant, omdat het werk wat ik zou doen fysiek niet zo zwaar was als wat ik deed. Dit gaf mij moed en heb het uiteindelijk niet verteld om mijzelf in bescherming te nemen.

Pijn-vrij leven

Mijn intentie in 2020 was pijn-vrij leven

Alhoewel ik 2 maandelijks bij mijn psychisch dynamisch therapeut liep ( en nog steeds loop) Weerhield het mij niet om nog meer onderzoek te doen om zo veel mogelijk pijn vrij te leven. Inmiddels was ik afgekickt van de zware pijnstilling, die mij meer schade aanrichtte dan goed deden. Ik ben mij nog meer gaan richten op voeding. Gluten en suiker vrij at ik al in verband met mijn darmproblematiek. Gluten en suikers zijn namelijk ontsteking bevordelijk. 2 jaar geleden inspireerde mijn vriendin om over te gaan naar Keto. Keto is een koolhydraat arm dieet. Zo tackelde ik de koolhydraten.

Er is nog een heel belangrijke factor die meespeelt bij fibromyalgie en dat is vermoeidheid.

Vermoeidheid gaat bijna altijd samen met fibromyalgie. Het is belangrijk dat je lichaam voldoende rust krijgt zodat het zenuwstelsel niet overprikkeld raakt. Alhoewel mijn dieet veel voordelen gaf en mijn pijnen enorm verminderd waren, hield ik niet op met zoeken naar andere mooie alternatieve. Vorig jaar juni kwam ik aanraking met Yin Yoga. Yin Yoga zorgt ervoor dat je zenuwstelsel zich ontspant. Door de Yoga poses zorgt deze vorm er ook voor om de weke delen soepeler te maken waardoor je de pijn kan verminderen. Deze Yoga heeft mijn leven zonder pijn nog meer gegeven.

Ik kan soms weken zonder pijn leven. Voor zo een 90% ben ik pijnvrij..

Uiteraard moet ik altijd voor mijzelf blijven zorgen. Voeding, beweging door middel van Yoga en zo min mogelijk stress en voldoende slaap zal voor de rest van mijn leven op nummer èèn moeten staan.

Waarom vertel ik mijn persoonlijk verhaal?

Uiteindelijk heb ik een jaar met heel veel plezier bij Specsavers in de optiek gewerkt. Door Corona werd mijn contract niet verlengd en zat ik weer thuis. Uiteindelijk ben ik benaderd, ook binnen Specsavers, om assistent audicien te worden. Dit werk inspireerde mij zo dat ik de opleiding tot audicien ben gestart. Nog twee examens te gaan en dan ben ik na 2 jaar studeren gediplomeerd audicien. De vraag zou je kunnen stellen, hoe heb je dit vol kunnen houden? Ik kon er voor kiezen om de opleiding niet te doen vanwege overbelasting. Ik kon mij laten leiden door angst of ik dit wel aan zou kunnen. Dat heb ik niet gedaan. Uiteraard stond twee jaar van mijn sociale leven op nul. Uiteraard is goed voor mijzelf zorgen, mijn rust pakken waar nodig lees vroeg naar bed, op mijn voeding letten en vooral zo Zen mogelijk leven leiden heel belangrijk! Stress is killing, niet alleen voor iemand met een chronische ziekte.

Wat ik mee wil geven is, vertrouw op jezelf en op je kunnen en innerlijke kracht. Probeer er alles aan te doen om gezond te leven op alle niveau’s. Chronisch ziek zijn wil niet altijd zeggen dat je niet meer mee kan doen in de maatschappij. Op jouw manier is er altijd een ingang tot iets moois.

Take care of yourself ❤️

Liefs,

Caterina

Amen..

Geplaatst op december 11, 2022 Geupdate op december 11, 2022

Alhoewel ik het zeer waardevol vind dat iedereen zijn eigen waarheid mag hebben is religie niet mijn eerste keus om mij te verbinden. Zieltjes opdringerig overtuigen hoe hun god je kan bevrijden is voor mij not-done.. De afgelopen jaren heb ik meer inzicht gekregen in religie, vooral in het Roomse. Ik zie nu in dat er zeker mensen zijn die zich volledig en puur geven aan het geloof. Ik kon dat niet zien. Ik was verblind door de hypocrisie die de overhand heeft.

Vandaag was een bijzondere dag. Onze zoon is, na een hele moeilijke periode in zijn leven al wat jaartjes opzoek naar diepgang en verbinding.. Via een hele goeie vriend en zijn schoonfamilie is hij de bijbel gaan bestuderen. Ik heb mijn kinderen altijd aangemoedigd om vrije zielen te zijn en vooral alles te onderzoeken wat voor hun fijn is. Ook ik heb in al die jaren van bewustwording en de zoektocht naar mijzelf verschillende stromingen bestudeerd.. Opzoek gaan naar wie je werkelijk bent gaat namelijk niet over èèn nacht ijs.

Zoals ik al zei, vandaag was een bijzondere dag. Onze zoon is aangesloten bij de Evangelische gemeenschap in Zeewolde waar hij de diensten op zondag meedeelt. Hij voelt zich enorm verbonden met deze gemeenschap en het Christelijk geloof. Daarom heeft hij besloten om zich te laten dopen. Uiteraard als ouder steunen wij hem daarin. Vanmorgen om 10.00 was de dienst en om 13.00 vanmiddag vond de doop plaats.

Met mijn spirituele / Esoterische achtergrond ben ik enorm geraakt. De dienst was niet traditioneel zoals ik dit in de Rooms-katholieke kerk gewend ben. Het viel mij op dat de preek niet alleen naar buiten was gericht, maar ook naar binnen. “Zo binnen, Zo buiten” Er werd een vers uit de bijbel geciteerd. Het ging over de twee bomen uit het paradijs. De boom des levens en de boom van het goed en kwaad. Welke boom spreek je aan in het leven? Je innerlijke wijsheid lees de verbinding met god? Of verbind je je met het ego, het verstand en laat je je leiden door te oordelen en te veroordelen? Wat mij opviel is dat de spreker het ook over de innerlijke verantwoording had.. Wow! Het raakte mij enorm. De diepgang die gepredikt werd voelde als een thuiskomen. Het emotioneerde mij. Het was fijn en bijzonder om deze dienst te mogen deel nemen.

Om 13.00 was het zover. We werden zeer gastvrij en liefdevol ontvangen bij een dame en een heer uit de gemeenschap. Na een warme kop soep en een broodje te hebben gegeten zijn we naar het Woldermeer gelopen. Nadat mijn zoon zijn gelofte had gedeeld werd hij gedoopt in het meer.

Ik ben enorm trots op mijn zoon dat hij precies doet wat zijn hart hem ingeeft. Op bijna 25 jarige leeftijd kan ik mij zo voorstellen dat je toch een soort van sociaal maatschappelijk geaccepteerd gedrag wil vertonen. Maar dat doet hij niet, althans, niet meer. Hij heeft de innerlijke kracht gevonden om in al zijn authenticiteit volledig voor zijn eigen geluk te gaan.. Daar mag je Amen tegen zeggen 🙏🏻

Ik ben de ware wijnstok

Geplaatst op juli 24, 2022

Gisteren zijn mijn hubby en ik een dagje naar Den Bosch geweest. Het is niet de eerste keer dat wij op deze mooie plek zijn geweest. Na een bakje koffie was de eerste route de Sint Jan kathedraal. Ik ben niet Katholiek opgevoed maar mijn hubby wel. De energie van deze kathedraal Is enorm. Wat de meeste mensen niet weten is dat deze kathedraal op een bijzondere heidense plek is gebouwd. Dit is niet uitzonderlijk, de kerk was zich bewust dat deze plekken bijzonder energetische plekken ( leylijnen ) waren, waar de heiden rituelen en vereringen hielden. Dit is door de kerk altijd als negatief bestempeld, wat dit eigenlijk niet was. Uit de overleveringen zijn er bewust boven op deze plekken kerken geplaatst om ervoor te zorgen dat deze plekken uit de vergetelheid zouden worden geplaatst.

Er zou een mis om 13.00 zijn en we besloten daar naar te luisteren. Beide op ons eigen manier hoorde we de mis aan. Door mij esoterische achtergrond luister ik graag naar de mis op mijn manier.. Als je deze kennis hebt kunnen daar heel veel mooie betekenisvolle wijsheden verborgen liggen. Al voelend hoe de energie zich beweegt en de kennis die ik tot mij laat uit deze mooie vers 10 voel ik mij dankbaar dat ik samen met mijn hubby die de mis op zijn eigen manier beleefd, die met hem samen mocht ervaren.

Deze vers verbind mij met, zo binnen zo buiten, zo boven zo beneden.. ❤️

Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. Jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen. Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand. Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt en het zal gebeuren. De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn.’

Je eigen kruis..

Geplaatst op april 18, 2022

We zijn allemaal geneigd om het kruis van de ander te dragen.. Is dat wel de bedoeling? Het dragen van andermans kruis kan ervoor zorgen dat we ons eigen kruis voorbij gaan..

Het kruis staat symboliek voor het leven. De afslagen uit het verleden, heden en toekomst. Niet onbelangrijk zou je zeggen toch? Voorbij gaan aan je eigen kruis kan op alle niveaus in de breedste zin van het woord invloed hebben aan ons be-staan..

Je er bewust van worden zou een wederop-standing kunnen ont-spinnen
Het her-denken van je eigen christus (kruis) kan er voor zorgen dat het dragen van ons eigen kruis meer dan genoeg is om de verrijzing in jezelf te initiëren.

Zo binnen, zo buiten, zo boven, zo beneden.. ✝️

Een esoterische wetmatigheid die niet toevallig is..

Ver-beter de wereld begin bij je-zelf

Hello 2022 … 💜

Geplaatst op december 30, 2021 Geupdate op december 30, 2021

Je bent er eigenlijk al, al bijna drie maanden. Dat is maar goed ook. Daardoor heb ik weer kunnen in-Zien dat de ballen in iedergeval voorlopig weer de kast in kunnen.

Het afgelopen jaar was jong-leren in de breedste zin van het woord weer aan zet. Als rot in het vak zag ik het wel, maar mijn alter vrienden kwamen soms sterker uit de bus https://insightmoments.wordpress.com/2018/12/31/hello-new-beginning/

Wat ben ik ze nu dankbaar. De overtuiging ze achter in de bus met wat kleurplaten te verbannen is zo 2018. Zij horen er nou eenmaal bij, of je het nou wilt of niet.

Verbannen of wel tegenaan schoppen hebben wij generaties gedaan. Ik besef mij nu dat ik niet voor niets Schoen van achteren heet 😂😎 Wie de schoen past trekt hem aan. Dat heb ik geweten, want O O O wat zat hij strak.

Trappen met een te strakke schoen was op een gegeven moment niet meer handig. Letterlijk begon de huid rondom te protesteren, zij kon niet langer meer leven in het keurslijf lees de overtuiging. Wat er uit de buitenkant uit wilde moest van binnen opgelost worden.

De innerlijke Netel mocht zich verzoenen met de Roos. Een alchemistisch proces was ingang gezet om in te kunnen zien dat de uiterlijke wereldse strijd een projectie was van wat er inwaarts geheeld mocht worden.

De Soevereiniteit kan zich alleen via een authentieke pad openbaren. Afdalen naar de plek waar de loutering plaatsvind de enige weg is om de diepere betekenis van authenticiteit te hervinden, te herdefiniëren.

Ook al is jouw voorganger nog twee dagen in het licht en jij mooie dame met hem al drie maanden zij aan zij loopt. Wil ik hem, ondanks het soms het afgelopen jaar geen pretje was, hem enorm bedanken voor de mooie cadeaus die mij gegeven zijn..

Met heel veel gezonde nieuwsgierigheid neem ik jouw hand, wetende dat het een bijzonder jaar gaat worden. Een jaar met een energie en bijzondere thema’s waar ik in essentie ooit voor gekozen heb.

Hello 2022 … 💜

Cuor(e)age

Geplaatst op november 11, 2021

Spelen met woorden, de betekenissen verbinden, deze te herleiden, de bron terugvinden. Zij ooit betekenisvoller waren en geboren zijn vanuit een universeel systeem.

Moed lees bezieling niets te maken heeft met bravoure. Het voorbij de personificatie ligt, vanuit een dieper en groter bewustzijn.

Deze bezieling er al was, er altijd geweest is.

Ken u zelve, zich daarin onthult.

Het hart alleen kan spreken als de bezieling zich manifesteert vanuit de cuor(e)age waar deze gezeteld is.. Het naar buiten treden lees de bezieling pas in z’n ge-heel er kan en mag zijn als de inwaartse tenebris volledig is beschenen.. Dan pas zal de aequilibrium zich ontsluieren..

Dan pas ..

Micro kosmos – Macro kosmos 🙏🏻

De blinden en de zienden..

Geplaatst op augustus 5, 2021 Geupdate op augustus 5, 2021

Waar tegen wij vechten is niet het gene wat buiten ons gebeurt. Wij proberen alles aan te grijpen om het te rectificeren. De ervaring(en), gevoelens in de breedste zin van het woord te projecteren, zodat naar binnengaan geen optie is.

Niet kunnen Zien dat…
De gevangenis die men ervaart, die onze vrijheden afpakt juist daar is om die realisatie te ervaren. Deze hier is om te ervaren dat wij allemaal de abiliteit hebben om te Zien. Juist het donker ons de opportuniteit geeft om van blinden naar zienden te transformeren.

De wijsheden van Jesus in mijn visie zijn om onze authenticiteit te hervinden. Hij ons wilde laten zien dat het Koninkrijk gods niets anders dan onze innerlijke goddelijke staat van zijn Is.

Het licht zoals de opkomende en neergaande zon ook in ons ligt. Verlichting niets anders is dan Zien dat de sleutel naar wijsheid, vrede en vrijheid in ons ligt.

Wakker worden uit onze droom, niets anders is dan bewust worden wie we daadwerkelijk zijn. Bewust worden simpel weg de neergaande zon en de opkomende zon in ons volledig te herkennen, erkennen, accepteren in liefde..

Zonder geboorte is er geen dood en zonder de dood is er geen herrijzing 🙏🏻 ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Als blinden en zienden in het donker zijn, maakt het geen verschil.

Maar als het licht aan gaat, kunnen de ziende zien en blijven de blinden in het duister.’

~Jeshua

Compassion..

Geplaatst op juli 17, 2021 Geupdate op juli 17, 2021

Ik besef mij dat mededogen niet voor iedereen vanzelf sprekend is. Ik zie dat het invoelend vermogen ver te zoeken is tegenwoordig bij de medemens.

Vandaag sprak ik een meneer en zijn echtgenote. We hadden het over mondkapjes, en hij vertelde dat hij gevaccineerd was. Aan het begin van ons gesprek vertelde zijn vrouw dat hij wat angstig is.

Hij vertelde dat hij 3 jaar geleden bij toeval er achter kwam dat hij lymfeklier kanker had. De artsen waren pessimistisch en vertelde hem en zijn vrouw dat hij nog 4 weken te leven had.

Verloop van tijd kwamen zij erachter dat hij wellicht een transplantatie kon ondergaan, maar het slechte nieuws was dat hij 3 jaar te oud was, dit vanwege fitheid van de persoon. Zijn vrouw liet het er niet bij zitten en is in opstand gekomen. Kortom, hij is uiteindelijk geopereerd en staat nu gezond en wel in het leven.

Wat een oprechte positieve personen. En wat een kracht putten zij uit deze ervaring samen.

Nadat zij mij het hele verhaal hadden verteld zei ik “heel logisch dat u dan zo angstig bent na alles wat u heeft meegemaakt”.

Diegene die mij kennen weten dat ik een andere visie heb op bepaalde zaken die nu gaande zijn. En natuurlijk ben ik geen heilige en kan ik ook recalcitrant soms mijn mening hebben klaar staan. Maar een goede eigenschap van mijzelf is dat ik mijzelf dan weer terugfluit.

Een andere visie hebben wil nog niet zeggen dat de menslievendheid verloren moet gaan. Begrip en mededogen MOETEN het hoogste goed blijven.

We moeten er allemaal voor waken dat er een tweedeling zoals de opkomende polarisatie in onze maatschappij komt.

Voor of tegen? Noppe! Daar geloof ik niet in.. Blijf de liefde voor elkaar voelen lieve mensen ❤️

Be fearlessly authentic..

Geplaatst op juni 22, 2021

Vd week kwam een lief 8 jarig meisje trots vertellen dat zij de zelfde haren heeft als ik. Prachtig met een spoeling geverfd haar. Roze en blauw lukte niet met haar donkere lokken, maar rood was zeer zeker goed gelukt.

Zij is best jong om op 8 jarige leeftijd haar haar rood te verven. Je zou kunnen zeggen dat zij zichzelf zou kunnen aanleren niet zichzelf te zijn. Ik weet niet wat haar aanleiding is, maar wel wetende dat zij niet een doorsnee meisje is. Ze heeft een artistieke kleding keuze en in haar doen en laten laat zij dit ook zien. Althans dat is mijn interpretatie.

Maar is het wel zo dat zij zichzelf uiteindelijk aanleert niet zichzelf te zijn? In de tijdgeest waarin ik opgroeide zorgde de ouders ofwel de moeder de kleding van de kinderen. Ik herinner de halfjaarlijkse woensdag middagen in het Amsterdamse centrum. Er was altijd strijd als mijn moeder mij weer wilde zetten in een keurslijf van jurkjes en rokjes met sokjes en schoentjes. Ik ging altijd met tegenzin de stad in.

Ik was gewoon een stoere meid met sneakers, een sweatshirt en het liefst met een paar Adidas gympen aan .. Toen ik 15 was had mijn moeder de strijd verloren. Voor het eerst in mijn leven kreeg ik geld om alleen te gaan shoppen. Ik herinner mij dat ik binnen het uur thuis kwam met twee volle tassen kleding.

Mede door de kledingkeuze van mijn moeder, besefte ik later dat ik een overtuiging had opgebouwd dat ik absoluut niet mijzelf mocht zijn. Deze overtuiging heb ik pas na mijn 30ste kunnen transformeren. Dus terugkomend op het meisje. Zal het schade doen als zij gewoon lekker haar haar rood, paars of geel verft? In mijn inziens niet.

Hoe fijn is het om vanaf kinds af aan al te leren om compleet jezelf te mogen zijn… ☀️

Wortels…

Geplaatst op maart 14, 2021

Hard werkende ondernemers waren mijn vader en moeder. Ik ben blij dat zij deze bizarre tijd niet hoeven mee te maken. Want thuis zitten was bij hun geen optie 😉 😂
Mijn vader heeft tot zijn 67ste gewerkt en mijn moeder tot haar 77ste..

Werken was zeker hun hobby maar in hun generatie hebben zij niet geleerd te genieten.

Mijn moeder moest al heel jong voor zichzelf zorgen, haar moeder overleed toen zij 13 was en haar vader was uit beeld. Haar vele levenservaringen hebben ervoor gezorgd dat vechten en overleven haar levensovertuiging werden.

Mijn vader kwam uit een arm Italiaans gezin met 13 kinderen, geld was er nauwelijks. In 1960 kwam hij met een klein koffertje naar Nederland om een nieuw bestaan op te bouwen. Zijn overtuiging was geld verdienen om ook zijn moeder te kunnen ondersteunen.

Vandaag de dag zijn er ouders, opvoeders, relaties en het internet die je bewust kan maken wie, wat en waarom je bent. De psycholoog is geen taboe meer. Wij krijgen, als je ervoor open staat, meer de kans om oude pijnen en overtuigingen op te ruimen.

Door de onwetendheid van mijn ouders ❤️ heb ik zelf mijn weg moeten vinden, is dat erg? Nee.. Wat belangrijk is, is dat we ons verdiepen in onze wortels. Waarom staan of stonden je ouders op een bepaalde manier in het leven.

Door je hier bewust ervan te zijn ga je meer het leven van je ouders en of opvoeders begrijpen, maar voornamelijk ook die van jezelf.

Door dit te onderzoeken, ga je ook eigenschappen in jezelf herkennen die eigenlijk niet van jezelf zijn, maar de overtuigingen van je ouders of je opvoeders. Ze noemen dit ook wel copy gedrag. Door deze overtuigingen te transformeren kom je steeds dichter bij wie je werkelijk bent ❤️

Ik houd van mijn werk maar wat ik indirect van mijn ouders heb geleerd is, dat je werkt om te leven en je niet leeft om te werken.. Dat je mag zijn wie je bent, je hart voor jezelf mag zijn en het zeker niet uitmaakt wat een ander van je denkt..

Mijn ouder ondanks dat zij zich daar niet bewust van waren, zijn ( ja zijn, want zij leven nog steeds voort in mij ) mijn grootste leermeesters.. ❤️

Heeft even geduurd tot ik dit begreep, maar dan heb je wel wat 😉❤️❤️❤️❤️

Tegen de stroom in…

Geplaatst op maart 11, 2021 Geupdate op maart 11, 2021

Vanaf mijn vroegste herinnering had ik onbewust de behoefte om niet te zijn als de ander. Vel en rebel in mijn sweatshirt, spijkerbroek en makkelijke gymschoenen zorgde ik ervoor dat ik buitenschot bleef.

Door mijzelf buitenschot te plaatsen, bleek ik later juist een projectiel te zijn voor de andere kudde. Waardoor ik mij onbedoeld gelabeld had als vreemde eend in de bijt.

Door deze stigmatisering die ik mijzelf had opgelegd, ontsprong daar de rebel die vond dat zij de enige was die haar zwarte kudde maatjes en haarzelf moest beschermen.

Zo heb ik mij tot op een bepaalde leeftijd verbeten en heb ik tegen de stroom ingeleefd. Het was niet altijd makkelijk en het universum stuurde mij verschillende personen, zodat de druk alsmaar hoger werd en ik ging beseffen dat tegen de stroom in, niet de weg naar balans was.

Maar toch daagde die drang naar vrijheid en die van meningsuiting al vanaf dat ik überhaupt A,B of C kon zeggen. In die zin, zag ik, dat ik mijzelf nooit en te nimmer mocht verloochenen.

Waarom vertel ik dit? De laatste tijd merk ik dat de rebel in mij de wereld wil in schreeuwen. In het verleden waren (on)macht, onderdrukking, onrecht vele jaren thema’s in mijn leven, deze om mij bewust te worden wie ik werkelijk was en wie ik werkelijk wilde zijn.

De rebel, de vrijheidsstrijders, heb ik geleerd dat zij wat genuanceerder op het toneel mocht acteren. Ik heb haar geleerd dat een ieder verantwoordelijk is voor haar eigen waarheid en het pad wat hij of zij bewandeld. Dat je daar wederzijds respect voor moet hebben.

Ik heb haar geleerd, dat een vreemde eend in de bijt is wie zij is. Zij uniek is en dat zij mag zijn wie zij is. Ondanks haar wereldse opvattingen die niet rijmen met de rest van de kudde.

Maar Nu, in deze tijd van chaos merk ik dat mijn rebelse Ik zich wil uitspreken, zich wil laten horen.

Ik merk dat ik weer zoek naar een balans, een weg om te ventileren, om mijn waarheid te kunnen uitspreken. Ik dit soms best lastig vind, omdat ik de waarheid van de ander niet wil ondermijnen.

Ik ben mij er bewust van dat ieder zijn pad en zijn of haar lessen heeft. Vooral in deze tijd van verandering is er een opportuniteit dat een ieder dat mag oplossen waar men voor gekozen heeft.

Ik realiseer mij ook dat ik het moeilijk vind, hoe mondig en assertief ik ook ben om de tegenstand te ervaren van de ander. De mond is mij in het verleden zo vaak gesnoerd, dat dit thema altijd een uitdaging voor mij blijft. Is dat erg? Nee.. want tegenstand wil niet per definitie zeggen dat het goed of fout is en dat realiseer ik mij elke keer weer.

Tegen de stroom in leven is wie ik ben en waarvoor ik ben gekomen. Tegen de stroom in leven zorgt ervoor dat mijn vrijheidsdrang van binnenuit zich mag ontplooien, ik mij nog meer bewuster word wie, wat, waarom ik Ben en mij elke keer weer realiseer dat het precies is zoals het bedoelt Is.

Schaduwkant

Geplaatst op januari 30, 2021 Geupdate op januari 30, 2021

Zwart wit

Meer dan wij beseffen

De helft van, her-ken

Stralend is de tweede

Zon-der is deze donker

Uitersten manifesteren zich

Zonder chaos geen licht

Tot het middelpunt bereikt

Her-inner de blauwdruk

Spreek uit

Als men aanvaard

Rust

Oog van de storm

Heel is alles

Schaduwkant

📸 Caterina©️

M(i)ystica..

Geplaatst op januari 2, 2021 Geupdate op januari 2, 2022

Zo wandelend met mijn hond door de mist vanmiddag, komt er zoals altijd inspiratie tot schrijven. Al gauw ben ik bezig in mijn hoofd om het woord mist en mystiek te verbinden aan elkaar. Heel simpel er naar kijkend, hebben ze niet alleen een fonetische connectie

De mist kan ons heel veel vertellen. Zij kan een beroep doen op ons (zelf)vertrouwen. Vertrouwen hebben op zaken die nog niet zo helder zijn in ons leven. Van, je weet het wel maar je kan je vinger er niet op leggen.

Maar er is ook een andere kant. De mist kan ervoor zorgen dat we gaan dwalen. Een soort van bubbel die goed voelt, niet tegenspreekt, je niet triggert omdat de sluier je in haar ban houdt.

Er is ook een Mystieke variant van de mist. Zij is zeer geheimzinnig. Zij kan ervoor zorgen dat je een hartstochtelijke streven creëert in jezelf om een persoonlijke vereniging te vinden tussen jouw ziel en het goddelijke.

Zo wandelend, weet ik heel goed dat ik vaak genoeg in mijn leven in de ban van de mist ben geweest. Er is niets menselijk aan dat je soms gewoon weg niet met jezelf geconfronteerd wil worden. Dat je alles de boel de boel laat, ondanks dat je mensen daarmee kan treffen en pijn kan doen.

Uiteindelijk uit de mistbank gestapt te zijn zag ik dat ik voornamelijk mijzelf aan het pijnigen was. Daarna ervaarde ik dan een glimp van de dame Mystica en zag ik weer even het licht op mijn pad. Waarna ik vervolgens weer terug dook in de ban van de mist. Mistbanken om je heen creëren is fijn. Je hoeft niet te voelen, want dat is niet nodig als je met me, you and the mist bent

Als we jarenlang in een bepaald stramien hebben geleefd kan je niet verwachten dat van de ene op de andere dag de mistbank die ontstaan is door ervaringen en teleurstellingen zal verdwijnen. Daar is tijd, inzicht, wijsheid en transformatie voor nodig.

Ondanks dat je met verloop van tijd ziet dat de mistbank een illusionair effect is. Zullen we allen met onze menselijke aspecten blijven vertoeven in deze twee werelden.

In het leven proberen we allen op ons eigen niveau in onze eigen waarheid van ons bestaan het ultime te bereiken. Willen we helemaal niet geconfronteerd worden met wie we zijn. We willen geen diepgang, want dat is voor de zotten. We willen plezier maken, zoveel mogelijk genieten. Utopische relaties hebben en als dit niet lukt, laten we gewoon weer los. Gaan we verder zonder ons te beseffen wat er werkelijk aan de hand is.

Maar op het zelfde moment beseffen we niet dat we alleen maar leven op die ene kant van de medaille. Dat we beide kanten, de Mist en de Mystica, om echt alles uit het Leven te halen nodig hebben..

Het paradoxale is dat het èèn niet zonder de ander kan bestaan. Juist het vele verblijven in de mist ervoor kan zorgen dat je de Mystica kan en mag ont-moeten

Let it be..

Geplaatst op december 31, 2020

Wensen en intenties voor 2021…
Het idee was om het op te schrijven en deze mee te nemen naar het nieuwe jaar.

Call me crazy 😬

Ik heb ruim een week nagedacht wat dat zou mogen zijn. Niets kwam eruit. Waarschijnlijk sta ik in een moment van mijn leven dat het gewoon goed is zoals het is.

Weet je? Ik heb geleerd in de afgelopen jaren dat we kunnen wensen wat we willen, maar we eigenlijk helemaal geen controle hebben over ons leven. 2020 was daarin voor ons allen een mooie les.

Wat ik heb geleerd, is dat wat komt, zoveel mogelijk te omarmen. Hoe meer weerstand je biedt hoe meer gedoe erop je pad komt. We kennen allemaal de wet van Murphy..
Weerstand zorgt ervoor dat je in een soort van vicieus spiraal komt, waardoor je niet meer met een objectieve kijk naar ervaringen kan kijken.

Ik heb geleerd in de afgelopen jaren dat ik op verschillende manieren naar ervaringen mag kijken. Er altijd opportuniteit is om vanuit een situatie die je weerstand geeft altijd iets moois en positiefs te halen, maar vooral te leren.

Door al mijn levenservaringen, van de afgelopen jaren, mijn ups en downs, heb ik geleerd om voor mijzelf te zorgen, maar vooral ook te houden. De Liefde, Waardering, Respect in mijzelf te vinden. Niet alleen maar op rationeel niveau maar ook vooral, wat nog het belangrijkste is op gevoelsniveau. Het gaat allemaal om perceptie. Dat wat je bent van binnen trek je aan.

2020 is voor mij een jaar van verdieping geweest, maar vooral een jaar van integratie. Het grote besef dat het is zoals het is. Dat, hoe cliché en hoe zweverig het ook mag klinken, (zelf)liefde in de breedste ZIN van het woord, de enige oplossing Is.

Want als er Liefde Is, dan kom de rest vanzelf..

2021 zal voor mij niet meer en niets minder een voortgang zijn van de weg die ik ooit ben opgeslagen ..

Take care all of yourself, Be you
and
Let It Be 🤍

Muze…

Geplaatst op december 29, 2020 Geupdate op december 29, 2020

Voordat de volgende aflevering begon, werd er al gewaarschuwd dat er heftige scènes zouden komen. Wetende wat dit zou betekenen, had ik mijn niet gerealiseerd dat het mij na 30 jaar nog zo zou raken.

Er kwam zo een diep gevoel van verbondenheid naar boven, wat mij zo intens raakte, dat ik even bij moest komen en mijzelf even de tijd moest geven om te ervaren wat mij was overkomen.

Ik voelde haar pijn, haar frustratie, haar boosheid, haar verdriet, haar drang om alles wat zij binnen in haar had onder controle probeerde te houden.

Deze controle zorgde ervoor dat zij niet hoefde te voelen, maar daarentegen wel letterlijk in al haar eenzaamheid op dat moment alles eruit kon gooien wat zij op dat moment had geslikt.

Zij zei; nadien gaf het mij rust en dit alles zorgde er even voor dat de onrust die in mij zat werd verdoofd.

Destijds door haar boek kreeg ik het inzicht dat ik niet gek was en alleen op de wereld stond. Op dat moment heb ik je nooit meer losgelaten. Je was een soort van muze voor mij geworden. Opeens, al had ik geen woord met je gesproken, werd ik eindelijk gehoord, werd ik gezien in mijn 24/7 strijd.

Oude emoties kwamen naar boven. Tijd had ik nodig om te beseffen wat daar gebeurde. De emotie kwamen van heel diep. Ik voelde nogmaals hoe verschrikkelijk ik het destijds vond dat ik niet gehoord, gezien maar vooral niet begrepen werd.

Of er nog een restant gekoesterd wilde worden na 30 jaar. Nog even gevoeld en gezien wilde worden.

Nog 3 dagen voor het nieuwe jaar zal ik ook dit stukje mogen loslaten. Het mocht nog even gezien en gevoeld worden..

In liefde laat ik los en geef het de vrijheid ..

Hoe vaak fluit jij jezelf terug?

Geplaatst op december 5, 2020 Geupdate op december 8, 2020

Ik zie in mijn omgeving dat ik in de meeste gevallen een andere visie op het leven heb. Dat is opzich natuurlijk helemaal niets mis mee. In mijn visie is een ieder van ons met een opdracht naar deze mooie aarde gekomen om zijn of haar les te leren.

Wederzijds respect in iemand ander zijn beleving is voor mij voortdurende les die op nummer 1 staat. Juist die verbondenheid begrijpen dat we allemaal hier zijn met een doel, kan en mogen we zien dat het altijd oke is hoe de ander in het leven staat.

Toch bekruipt het mij nog wel eens om in de ander zijn waarheid te stappen. Op de momenten dat ik even niet de verbondenheid voel, komen er vragen, maar vooral oordelen omhoog

Waarom maak je, je zo druk?

Kan je er iets aan veranderen?

Heb jij de macht?

Wat is het ergste wat er kan gebeuren?

Soms vergeet ik, dat er ook in mijn eigen leven situaties zijn geweest dat ik zwaar de controle verloor, in de spagaat lag en het niet meer wist.

Gelukkig zie ik al snel in dat ik mijzelf mag terugfluiten. Door mij weer verbonden te voelen, zie ik dat het oordeel wat ik op dat moment heb, niets te maken heeft met de ander maar heel veel met mijzelf.

Even niet verbonden zijn, kan heel veel strijd opleveren met de ander. Dit zie ik op individueel niveau maar ook in het grotere geheel.

Wij werken hier allemaal aan mee.

Mijn visie is, dat we juist in deze tijd van chaos iets minder naar wat de ander in onze ogen “fout” doet moeten kijken. Het mechanisme werkt zo, dat als we teveel met de ander bezig zijn, we meer van onszelf verwijderd worden. Zodra we hiermee ophouden, we weer in verbinding mogen gaan staan met onszelf, zal er meer ruimte en tijd over zijn om naar onszelf te kijken.

Deze ruimte en tijd die ik dan aan mijzelf gun zorgt ervoor dat ik weer verbonden ben met mijzelf en het grotere geheel. Waardoor ik weer liefdevol naar mijzelf en de ander mag gaan kijken.

A better world begins to look IN ourself

Wat is jouw bijdrage in de wereld?

Geplaatst op juli 16, 2020 Geupdate op juli 16, 2020

Velen, inclusief mijzelf, na een aantal jaren het innerlijke pad te hebben belopen, bouwen we de overtuiging op om andere mensen te begeleiden. Daar is natuurlijk niets mis mee. Hoe fijn is het om de ander te begeleiden op hun reis wat bewustwording heet?

Zo begon ik met de opleiding voetreflexologie en na het behalen van mijn diploma, knapte ik een kamertje in huis op en starte ik mijn praktijkje aan huis. Ik vond dat ik wat miste in de begeleiding en ben na drie jaar een coaching opleiding begonnen. Na mate de opleiding vorderde en mensen moest gaan coachen kwam ik erachter dat coaching niet echt mijn ding was. Na nog een jaar voetreflexologie behandelingen heb ik het geheel losgelaten.

Uiteindelijk zag ik dat het niet de bedoeling was om mensen te gaan begeleiden. Maar toch was er altijd die coach in mij die af en toe zo de hand van iemand aannam. Sowieso straal ik al van jong af aan uit dat ik een gesloten boek ben, wat betreft mensen die zich persoonlijk uiten aan mijn adres. Ik vind het heel belangrijk dat mensen zich veilig voelen, niet alleen dat zij er verzekerd van zijn dat ik een gesloten boek ben, maar ook dat zij zonder oordeel hun verhaal met mij kunnen delen.

Maar toch ondanks dat ik mijn praktijk niet meer had, had ik de behoefte om wat uit te dragen, te inspireren, bij te dragen. Maar al gauw genoeg kwam ik er achter dat dit ook niet mijn doel was.

Het uitdragen lag op een heel ander niveau. Eigenlijk door helemaal niets te doen. Want als je weet waar je kracht ligt en waar je voor staat, hoef je dat helemaal niet van de daken te schreeuwen. Alleen maar door gewoon te zijn wie je bent, zorg je er al voor dat er beweging is. De bijdrage die je wilt leveren zal dan vanzelf zijn weg vinden.

Uiteindelijk zal je het hogere doel daar in dienen. Vaak niet zoals je verwacht, maar wel zoals het bedoelt is. En uiteindelijk zal het domino-effect ingang gebracht worden, zoals dat in meerdere revolutionaire tijdperken in beweging is gezet.

You change the world by being Your-Self 🦋

Het komt altijd anders dan je verwacht. 🦋

Geplaatst op juli 14, 2020 Geupdate op juli 14, 2020

Het is moeilijk uit te leggen wat mij de laatste tijd overkomt. Het is een gevoel. Plots is het er en zo plots is het ook weer weg. Heel lang geleden begon het als een gefladder, heel subtiel. Soms op de vreemdste momenten als je het helemaal niet verwacht. Dan weer maanden niet.

De afgelopen maanden is het sterker aanwezig. Of het gefladder zich aan het voorbereiden is. Een soort nevel through the mist of Avalon.

Het bootje zich langzaam verplaatst. Langzaam omdat het niet de bedoeling is om te hard van stapel te lopen.

Maar Nu is het toch iets aan het veranderen. De vlinders zijn zich aan het expanderen. Alsof iemand langzaam boven op een klankschaal rondjes draait en ik intens het geluid en de trilling als subtiele elektrische impulsen door mijn bovenlijf ervaar.

Als ik er één woord aan mag geven maar deze zeker niet de lading dekt, dit zuivere liefde is.

Ik, mijn geliefdes in en op een hele andere dimensie ervaar. Ik alleen maar heelheid voel in mijzelf en de ander. Tranen op mijn wangen biggelen omdat ik dacht dat mijn zoektocht naar dit pure gevoel, naïef zou zijn, een concept, wat je alleen in boeken terug kan vinden.

Het je dwingt om je kwetsbaarheid van je totale Zijn te laten zien. Alles wegvalt waar je voorheen bang voor was. Je ego niet meer belangrijk is, omdat je Weet en vooral voelt dat dit niet is wie je werkelijk bent. De enige functie die hij heeft is je dienaar te zijn, niets meer en niets minder.

Een keerpunt in mijn leven had ik al vernomen. Maar niets vanuit de materiële wereld.

Het komt altijd anders dan je verwacht 🦋 Dankbaar 🙏🏻

Ver(antwoord)ing

Geplaatst op juli 13, 2020 Geupdate op juli 13, 2020

Vaak zie ik, het is mij in het verleden ook zo vaak overkomen.We willen er graag zijn voor de ander, we willen helpen en goed doen.

En dan komt er een moment dat we teleurgesteld zijn in de ander. Het (ver)wachten wordt op de proefgesteld.

Het is naief om te denken dat iedereen het goed met je voor hebt. Ook al ben ik van mening dat iedereen in essentie goed is.

Wat vaak in de weg zit zijn onze onzekerheden, onze angsten, ons vertrouwen, onze “negatieve” levenservaringen en andere complexe thema’s die het ego in stand houdt.

Op welk niveau heb jij hulp geboden?Probeerde je goed te zijn voor de ander?

Het goede in de mens blijven zien is een kunst, dit alles heeft te maken met zelfbewustwording.

Als je weet wie je bent, dan weet je ook de aanleiding en met welk gevoel je iemand te hulp schiet.

Vaak zien we niet dat we handelen vanuit een please gedrag, het graag gezien, gehoord en gewaardeerd willen worden.

Dit gebeurt op een onbewust niveau. We hebben dit ons aangeleerd in een verre verleden.

Goed en liefdevol willen zijn is een grote verantwoording. Een Verantwoording naar jezelf.

Het woord zegt het al. Als je naar binnen durft te gaan, dan vind je het ver(antwoord)ing vanzelf.

Teleurgesteld zijn kan je een ander perspectief laten zien als je, je daarvoor openstelt. De ervaring zal je leren meer gesteld te Zijn op jezelf.

Waardoor het te hulp schieten, ervoor de ander zijn, een hele ander betekenis en dimensie krijgt.

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik…

Geplaatst op juli 9, 2020 Geupdate op juli 9, 2020

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. als kind heel groot en stoer leek, maar eigenlijk heel onzeker was en dit mijn muur was omdat ik er graag bij wilde horen

Alsje mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. als kind een grote bek had, omdat ik graag gezien en gehoord wilde worden

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. als kind en als volwassene de overtuiging had dat ik verantwoordelijk was voor ieders zijn pad

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. als jongvolwassene 4 jaar lang Boulimia heb gehad omdat ik al mijn angsten, verdriet, boosheid, emoties met behulp van mijn ziekte mijn leven in-control wilde houden

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. als volwassene een overtuiging had om please gedrag te vertonen, de hang naar waardering zo groot was, dat ik mijzelf verloor

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. rond mijn mid dertigste tegen een burn-out zat, omdat alles in het leven mij te-veel werd

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. de jaren erna enorme struggels met mijzelf had omdat de hang naar liefde zo groot was maar ik deze niet voelde

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. op dat zelfde moment op een Intercity trein ben gestapt en langzaamaan mijn weg vond

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. nu een vrijer mens ben, die weet wat zij waard is. Zichzelf ziet wie zij werkelijk is. Luistert naar haar binnenwereld en Weet dat zij de enige is die dat kleine meisje van vroeger lief kan hebben. Dat alles van binnenuit komt. Dit geen cliché is. Liefde, waardering, verbonden voelen, gerespecteerd, gezien en gehoord worden je alleen kan vinden in de diepste van je zijn.

Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik.. 🦋

Recalcitr(t)ante

Geplaatst op juli 3, 2020 Geupdate op juli 3, 2020

Hier in mijn veranda zittend kan ik het gevoel zo weer oproepen. Het was het eerste wat ik riep! “Ik vertik het, ik ga wel op de fiets” Maar uit ervaring weet ik dat dit het beste is om “niet” te roepen. Uiteindelijk word ik toch op de “proefgesteld”

Laten we vooropstellen dat angst in deze context nooit een issue is geweest. Ik heb er sowieso vanaf het begin al een ander gevoel bijgehad.

Op het laatste moment zet ik hem op, recalcitrant, ook een eigenschap die mij toebehoort, zal ik geen seconde langer dit verstikkende ding op willen houden. Om mij heen kijkend, begin ik langzaam een innerlijk gevecht tussen de brave burger en mijn recalcitr(t)ante ik.

Moet niet gekker worden! Hoe dan? 2020 “Letterlijk worden onze monden gesnoerd, krijgen we geen lucht meer”!!!! Hoorde ik tante schreeuwen. Hebben we dat niet al een keer meegemaakt in onze geschiedenis?

Al kijkend om mij heen aanschouw ik mijn binnen wereld.

Verdrietig, een traan…

Ik scan mijn pas en op het zelfde moment gaat de deur open en heb ik met mijn rechterhand mijzelf bevrijd, voor dat ik uitstap…

📸 Caterina©️

Kus knuff

Geplaatst op maart 20, 2020 Geupdate op maart 20, 2020

Handen schudden, het is de normaalste zaak van de wereld. Een vorm van beleefdheid, even verbinden met elkaar.
Zo ook de èèn en twintigste eeuwse hug! Vooral deze is de laatste decennia niet meer uit onze gewoontes weg te denken..
Uit de generatie waar ik kom was de hug niet zo vanzelfsprekend. Ik moest daar enorm aan wennen maar nu knuffel kus ik graag met de mensen die ik lief heb.

Van de week kwam mijn lieve buuf en dinnetje een gereedschap halen en ik vond het zo een vreemde gewaarwording om niet een kus en te knuffelen.. Ik Uitte dit ook naar haar en zij zei, ik heb gewoon steevast mijn handen in mijn zak want ik heb de zelfde drang..

Vanavond bij DWDD song André van Duijn een prachtig vertaald lied van Charles Aznavour.
Het non verbale gedrag van Matthijs zei al genoeg over zijn innerlijke wereld op dat moment. Heel ontroerend vond ik dat.

Ik dacht; en nu? Hij wil André vast in de armen springen, zo emotioneel is deze beste man.
André was uitgezongen en Matthijs wilde bijna een boks geven tot André hem corrigeerde met een elleboog boks!

De essentie van mijn schrijven is dat ik met dit Corona geweld zeker op een ander manier kijk en voel naar “zomaar” een handje schudden en mijn favoriete kus knuf groet.

Het is niet zomaar iets.. Ik besef dat er meer dan gevoel bij zit, er juist een diepe verbinding tot stand komt.

Zelfs met de klanten op mijn werk, als zij worden overgedragen voor een montuur advies zal ik er vanaf nu anders naar gaan kijken.

Ik zal nooit meer anders kunnen kijken naar een aanraking,
een handje schudden of een kus knuf❤️

Wat een gemis in deze heftige tijd 💔

Al mijmerend…

Geplaatst op maart 17, 2020

Al mijmerend naar buiten kijkend zie ik dat de natuur gewoon verder deint..

Zij maakt zich geen zorgen om een virus wat de mensheid bedreigd.

Sterker nog, visueel ingesteld als ik, zie ik haar vingertjes over elkaar heen gaan en haar nananana roepen..

Tja! Ik kan haar geen ongelijk geven…

De zon laat zich weer zien in Wuhan..

Het is stil in het luchtruim…

Ik zag vandaag een foto van een straat in Amsterdam en mijmerde terug naar de saaie stille zondagen uit mijn jeugd.

Het leek wel of ik terug in de tijd ging…

De vogels laten zich al vroeg in de ochtend horen, natuurlijk doen zij dit richting de lente altijd maar dit keer is het anders…

Een orkest van vreugde zang …

Al mijmerend naar buiten….
Daar..
Ja daar…
Gaat gewoon alles door… 💚

In ligno

Geplaatst op januari 23, 2020 Geupdate op januari 23, 2020

Hoe groter de boom hoe dieper de wortels. De boom, in alle jaar getijden staat hij er. Lente, zomer, herfst of winter het maakt hem niet uit.. Zo leeft hij.. Hij weet precies wanneer hij tot bloei moet komen en zijn bladeren mag laten vallen voor zijn winterslaap.. Altijd in beweging op het juiste moment. Al lopend met de hond maakte ik deze foto en al snel terug kijkend naar de foto inspireerde mij de zon die naar lange tijd zich liet zien en de blauw en grijze lucht die in elkaar verweven waren. Het woord dualiteit kwam in mij op en gaf de foto ook deze naam..

Wij leven nu eenmaal op deze aarde waar dualiteit een feit is. Maar we willen oooo zo graag in euforie leven, alles moet perfect gaan en vooral in liefde en harmonie. We hebben niet geleerd om te onderzoeken wat ons dwars zit, waarom we verdriet, angstig of boos zijn. Het is collectief verboden om naar binnen te gaan, om onze wortels te laten groeien, deze stevig in de aarde te bevestigen zodat we elke uitdaging onbevreesd kunnen aangaan..

De boom is zich daar van bewust, in de evolutie zijn wij ook niets tegenover de natuur. Zij is veel verder in dit proces.. We kunnen veel leren van haar… Het enige wat we mogen doen is haar observeren, vooral op de momenten wanneer het even niet lukt in het leven. Ga dan naar buiten, adem in en adem uit en onderzoek voor jezelf dan eens hoe het toch komt hoe de boom, de natuur meebeweegt met de seizoenen en wij dit nog niet zo goed kunnen..

Zodra je, je wortels in de breedste zin van het woord hebt laten groeien en onderzocht, zal het leven je langzaam leren om ook zo mee te bewegen zoals de boom dit in al de 4 seizoenen doet 💚☘️💚

Precies dat..

Geplaatst op januari 13, 2020 Geupdate op januari 13, 2020

Het maakt niet uit wie je bent, uit welk nest je komt of hoe je verleden eruit ziet.. Zolang je elke dag weer de wils-kracht en motivatie hebt, de positiviteit en leermomenten in alle dingen kan zien, of ze nu voor jou goed of minder goed aanvoelen, zal je altijd meester over jezelf blijven, om dat te leren wat nodig is. Vergeet nooit dat je precies het geen op je pad krijgt aangereikt wat je aankan ..

📸 Caterina©️

Ik schenk

Geplaatst op januari 1, 2020 Geupdate op januari 1, 2020

Schenk de liefde

Schenk geluk

Schenk gezondheid

Schenk empathie

Schenk mededogen

Schenk genegenheid

Schenk gehoord te worden

Schenk gezien te worden

Schenk vreugde

Schenk wilskracht

Schenk positiviteit

Schenk wijsheid

Schenk respect

Schenk verbondenheid

Schenk kracht

Schenk doorzettingsvermogen

Schenk vertrouwen

Schenk acceptatie

Schenk rust

Schenk balans

Schenk vrede

Schenk dit alles aan jezelf

want als je het niet aan jezelf kan schenken zal het onmogelijk zijn om het aan de wereld te schenken.. 🧡

Welkom 2020 🙏🏻💛☀️

📸Caterina ©️

📸 Caterina ©️

Ik kan je niet vragen..

Geplaatst op december 21, 2019 Geupdate op december 21, 2019

Ik kan je niet vragen de strijd los te laten

Ik kan je niet vragen te accepteren wat is

Ik kan je niet vragen een andere weg in te gaan

Ik kan je niet vragen om naar jezelf te kijken

Ik kan je niet vragen je lief te hebben

Ik kan je niet vragen anders naar de wereld te kijken

Ik kan je niet vragen je masker af te doen

Ik kan je niet vragen jezelf trouw te zijn

Ik kan je niet vragen je deur op een kier te zetten

Ik kan je niet vragen volledig jezelf te zijn

Ik kan je niet vragen het licht in jezelf te vinden

Ik kan je niet vragen de liefde in jezelf te blijven zien

Ik kan je niet vragen jezelf te accepteren wie je bent

Ik kan je niet vragen jezelf te vergeven

Ik kan je niet vragen om niet te oordelen naar jezelf

Ik kan je niet vragen streng te zijn voor jezelf

Ik kan je niet vragen jezelf niet te kort te doen

Ik kan je niet vragen…..

Maar wat ik wel kan is dit in mij-zelf te blijven realiseren..

Fijne feestdagen en een mooi inspirerend, liefdevol 2020 💛☀️

Bron foto: https://static6.depositphotos.com/1023870/604/i/450/depositphotos_6049981-stockafbeelding-monarch-vlinder-danaos-plexippus-voeden.jpg

Paradox..

Geplaatst op september 11, 2019 Geupdate op september 11, 2019

Op het moment dat we getriggert worden, lees onze valkuilen spreken, “lopen we weg” van dat wat we werkelijk zoeken, van dat wat we daad-werkelijk mogen leren..

We willen ons allemaal op een of andere manier verbinden of verbonden voelen.. We “claimen” we “pleasen” we zijn continue dienstbaar in de breedste zin van het woord om dit buiten ons-zelf te voelen en te zoeken..

We zijn 24/7 aan het zoeken naar het stop-contact om ons in te kunnen pluggen. Om die euforie te voelen die eigenlijk een illusie is.

Op het moment dat we ons bewust-zijn van ons inplug-moment, kunnen we pas de ruimte en stilte opzoeken om even stil te staan.

Door bewust te voelen en te verbinden, kunnen we Zien dat we door juist uit te pluggen, ondanks dat we denken los te staan, juist alles zijn.

Paradox..

Coördinaten …

Geplaatst op juni 13, 2019

Omdat jij er bent en er altijd bent geweest, heeft zij de kracht om vandaag te Zijn. Dat heeft zij zich destijds nooit kunnen voorstellen. Doordat zij jouw weg heeft leren bewandelen, omdat er gewoonweg geen andere wegenkaart tot haar beschikking was, liep het zo als het in grote lijnen was afgesproken. Langzaamaan vond zij zelf een map waar ze voor de eerste tijd mee uit den voeten kon. Makkelijk was het niet omdat er dikwijls de oude coördinaten door haar nieuwe map liepen die niet van de een op andere moment gewijzigd konden worden. De oude coördinaten waren die van vooroorlogse soort, wortels van generaties daarvoor hadden er ook nog invloed op.

Een grote taak van verantwoording lag ervoor haar om de oude in nieuwe te ver-anderen. Nu, aangekomen in een tijd waar elke seconde, minuut van de dag daar een verandering mag en kan plaatsvinden wordt het steeds makkelijker om de oude wegen bij te stellen, sterker nog, voorheen was er een convictie via de hoofdradar dat het klusje geklaard was, maar vandaag Weet maar vooral voelt zij dat er Nu wel een grote verschuiving heeft plaatsgevonden.

Deze verschuiving heeft voornamelijk te maken hoe zij terugkijkt naar de oude coördinaten.

Als er een besef is dat we allemaal oude coördinaten hebben meegekregen, daar een keuze is om onze nieuwe coördinaten te kunnen en mogen herschrijven, of deze nu voor jou zuidwaarts of noordwaarts zullen gaan, zal er ten alle tijden een moment komen dat we alsnog de oude in ere en met dankbaarheid zullen herdenken …..

Op dat moment zal er vrede in jezelf ontstaan …

Eigen foto: Glastonbury Tor, Somerset, Engeland

Pure devotie …..

Geplaatst op juni 7, 2019 Geupdate op juni 7, 2019

Opslag verliefd, een vertrouwen, heel cliché, thuiskomen was eigenlijk het juiste woord om het gevoel op dat moment uit te drukken. De avondzon had al zijn intrede gedaan dus er zat toen niets anders op

”we will meet again”

Stil, daar in de kloostergangen, in rijen dik al lopend voorbij. Zwart met witte tunieken. Als een schaduw uit vervlogen tijden.. Sssst! Teruggezet in de tijd. Zwart, witte tuniek, een sober bruin kruis aan een wit koord. Binnenkomend gezang van engelen, zo hemels. Elke cel explodeert alsof het universum stuk voor stuk met het geheugen van het DNA zich wil verbinden om duidelijk te maken wat nodig Is… Kaarsjes worden in de verte gebrand, tranen beginnen te vloeien. Al kijkend in de ogen van de andere ziel is daar verbinding, tranen vloeien samen, synchroniciteit… Rivieren, zeeën, meren, elke druppel zal daar gevuld worden. Het houdt niet op..

Donkerbruin, midden in, al kijkend naar het koor, zittend, daar verbonden met alles. Een ”biddend” verlangen… Tranen blijven vloeien…

Pure devotie, het bestond, het bestaat, Nu ….

Amen….

Eigen foto: Sint Andreas kathedraal in Wells, Summerset Engeland

Tien uur eerder, de cirkel is rond ..

Geplaatst op juni 6, 2019 Geupdate op januari 4, 2022

De meeste films hebben het, dat je opeens 10 uur eerder in het verhaal zit..

Daar was zij weer, al zittend in dat favoriete kerkje van toen. Weer verblind door de schilderingen, waar nu mooie verse bloemen waren opgehangen om de lente te vereren, liet zij zich vertellen. Een thuiskomen, ja, dat ervoer zij weer, een plek waar zij zeker haar heil kwijt kon, al vluchtend uit die wereld die voor de vrouw destijds de enige plek was om even zichzelf te kunnen zijn. Haar vriendin was er ook weer. Samen konden zij in vrijheid hun vriendschap vormgeven ook al probeerde zij ook vaak de schaapjes als alibi te gebruiken om elkaar op te zoeken in het kleine huisje op de Old Sarum.

Zij sluit haar ogen en laat de energie van de ruimte tot haar komen, dit is haar manier om even te verbinden met de plek die zij ooit zo lief had. Plots hoort zij een luid gegil, gekrijs, gejank en ziet zij een bebaarde man binnen stormen en de twee dames brut bij de haren pakken en al sleurend de twee van volledige onschuld naar buiten sleuren. Een houten kar op drie wielen met paardenkracht staat al klaar om de twee dames vastgebonden als varkens aan het spit achterop mee te nemen en in bijna piepende banden. al waren deze van hout weg te rijden.

Kippenvel en de tranen sprongen in haar ogen, zij moest het allemaal even verwerken.  Heb jij dat gezien? Zonder iets te zeggen benoemd haar reisgenoot precies dat wat zij enkele minuten daarvoor had ervaren. BIZAR! Ze besefte direct dat dit schouwspel voor het heftige gebeuren destijds op de Old Sarum had plaatsgevonden. Alsof de reis even teruggespoeld werd. Sowieso, hoe gek dat ook klinkt, ervoeren zij beide de hele reis in omgekeerde volgorde. Niets voor niets, kwamen zij later achter.

Aangekomen op de Old Sarum, zoals afgesproken ging ieder zijn eigen weg. Ook hier was het startpunt zonder dat zij de keuze hadden anders. Al lopend naar de plek des onheil ziet zij in de verte haar reisgenoot lopen en op het zelfde moment komt er een lucht van haardvuur voorbij. Om haar heen kijkend ziet zij geen rook en beseft zij zich direct dat de geur uit vervlogen tijden zich even aandient om iets in gang te zetten. Al completerend loopt zij langzaam met de bocht mee en geniet zij van het zonnetje die door de stevige wind zo nu en dan doorkomt. Plots loopt er een grote beer langs, je weet wel zo een bruine Newfoundlander die zich niet druk maakt en heerlijk geniet van zijn wandeling samen met zijn baasje die links achter haar de boel nauw in de gaten houdt, zodat alles in goede banen loopt…

Gearriveerd op de plek, beseft zij wederom de heftigheid van toen. Al zittend met haar ogen dicht verbind zij zich ook met de plek van toen, hopende op een mooie afsluiting. Al draaiend ziet zij een vortex op de plek van de tragedie, alsof deze alles van toen als een energetische douche opruimt zodat er weer plaatst en ruimte gemaakt mag worden voor iets nieuws..

In liefde vergeeft zij zichzelf, de ander en laat zij los….

Eigen foto Old Sarum, Salisbury, Engeland

Doeslief!

Geplaatst op maart 5, 2019 Geupdate op maart 5, 2019

Eenzaam voel ik mij soms in de wereld. Niet omdat zij beter zijn. Niet omdat ik minder ben. Het geluk, het begrip wat ik vind in mijn wereld kan mij de ander niet geven. Dit omdat het mijn wereld is. Ik het door mijn ogen ervaar. Zoals jij deze door jouw ogen ervaart. Dit betekend niet dat jouw wereld slechter is, beter is

Anders

Die van mij is weids. Soms kleurloos. Soms is de zon daar. Je kan het zien als de vier elementen. Emoties van blijheid, van verdriet.  Gevoel van vrijheid, maar ook soms weer niet. Liefde voelen, oprecht van binnenuit, maar soms is de ijsberg mijn grootste vriend. Voelen en de puzzelstukjes zien, maar ook kunnen verdwalen in het donkere bos.

Herkenbaar?

Verschillend?

Of toch niet…?

#Doeslief!

Paradoxaal isn’t?

Geplaatst op februari 3, 2019

Eigenlijk willen wij allemaal het zelfde. Liefde, aandacht, gezien, gehoord, gewaardeerd, gerespecteerd worden. We proberen in alle situatie daar de ballen hoog te houden waar nodig is om dit te bereiken, te verkrijgen, en of niet te verliezen. Maar wat wij doen, of dit nu in de uiterlijke of in innerlijke vorm is, is dit op elk minuut van de dag van tafel vegen. Het is ons verlangen dit alles te verkrijgen maar eigenlijk zijn wij er angstig voor, angstig omdat wij er teveel voor ons gevoel voor moeten inleveren, ons teveel moeten laten zien, laten horen, de liefde en waarde moeten geven die daar tegenover staan. De Pauw in ons vaarwel zeggen. De kwetsuren, kwetsbaar maken. Al het licht wat hierbij vrij-komt niet aankunnen…

Paradoxaal isn’t?

Bron foto: Pexel

Service license agreement

Geplaatst op januari 4, 2019 Geupdate op januari 4, 2019

Sinds kort heb ik een nieuwe functie, ik ben bus bestuurster geworden. Je weet wel, zo een uit de jaren tachtig, poepbruin met zo een grill aan de voorkant,  alsof de bus 24/7 geïrriteerd is. Als 13 jarige ging ik er dagelijks mee naar de basisschool omdat mijn ouders het geweldige idee hadden om in mijn laatste basisschooljaar te verhuizen van zuid naar west.

De reizigers in mijn bus ken ik eigenlijk al vanaf dat ik mij er bewust van ben dat ik leef, of beter gezegd, vanaf het moment dat ik bewust kon denken. In andere functies ben ik ze vaker tegengekomen. Veel contact had ik niet met hun, bij af en toe een praatje maken, bleef het wel bij. Ondanks dat ik ze steeds beter leerde kennen de afgelopen jaren en zij veel over zichzelf verteld hebben, heb ik eigenlijk nog nooit verteld tegen ze wat mij op het hart lag. Ik vond ze eerder vervelend dan gezellig en ik heb ze vaak naar dat onbewoond eiland gewenst, maar helaas was het nooit een one way ticket.

Bij nieuwe functies heb ik altijd geleerd om mijn geleerde kennis te gebruiken zodat ik in dit geval een betere bus driver zal worden. Op een dag bijna bij de eindhalte stonden zij daar dan. 4 stuks in het geheel. Met de opgedane kennis wist ik dat die one way ticket geen optie meer was, dus met de hand over mijn hart heb ik ze dit keer voor onbepaalde tijd binnen gelaten in mijn bus. Zelfverzekerd kwamen zij binnen, al delegerend wilde zij mijn taken overnemen, maar deze dame is niet van gisteren en heb ze vriendelijke maar al dwingend verzocht om achter in de bus te gaan zitten.

De weerstand was alom, dus bedacht ik een list om ze zoet te houden. Voor ieder kleurplaten potloden en stiften! Zo, en nu houden jullie je gedeisd, stelletje ongeregeld!

Zo aan het werk, probeerde zij soms om het heft in handen te nemen, zo ook een dametje. Omg ik had haar niet herkent! Met haar donker blonde haar en haar grijs blauwe kijkers keek zij mij aan en ik smolt! Ik smolt omdat ik opeens zag dat zij tegen haar wil door de drie herriemakers werd gedomineerd! Gelukkig in deze dienst van zaterdagochtend had zij de moed om haar vrijheid terug te pakken. Wat ben ik trots op haar. Uit dankbaarheid mag zij vanaf nu naast mij zitten en de bus besturen waar nodig is.

Vanochtend bij mijn ochtend pauze was het weer bal. Inmiddels even voor your information is er in de tussentijd veel gebeurd daar voor in de bus. Peppo mijn bruinharige Bengaalse Teckel, omdat ik echt niet zonder hem kan, heeft een plaatsje gekregen en ook nog een andere vriend, voor in de bus. Deze vriend is sterk, heldhaftig, wel bijna witgrijs, en hij geeft mij heel veel vertrouwen, ze noemen hem ook wel eens The Wolf.

Maar goed, verder… Bal was het dus.. In alle rust ( adem in adem uit ) heb ik toch maar weer het voortouw genomen. Had ik ze eigenlijk al aan jullie voorgesteld? Ik loop naar achteren en vraag of ze op de achterbank willen gaan zitten. Al beteuterd kijken zij mij aan omdat ze uit het verleden de ervaring hebben dat ik flink uit mijn dak kan gaan. Maar niets is nu minder waar, dit keer ga ik het anders aanpakken.

De middelste heet Bollerina. Bollerina is een heel onzeker meisje, soms kan zij ook angstig zijn, maar haar onzekerheid slaat wel de boventoon. Zij is in de jaren wel gegroeid maar toch zal zij altijd part of haar game zijn. ‘Weet je, zeg ik: het is goed dat je er bent, je mag er best zijn. Alleen beïnvloed je mijn rijgedrag, soms zodanig dat er straks ongelukken van komen. Ook al kan je soms heel nuttig zijn, bijvoorbeeld als het druk op de weg is, kan jij mij helpen om at hoc na te denken of we niet een ander route moeten nemen. Laten we afspreken dat ik je roep wanneer ik je nodig heb, oke? Voor nu seatbells on. Ik heb een aantal nieuwe percelen en kleurmateriaal voor je gekocht zodat je je niet hoeft te vervelen. Ik weet dat je dit geweldig vindt..

Rechts van Bollerina zit een heer hij heet meneer Pensa, ik denk 🙂 een oude vriend die zo rond mijn pubertijd in mijn leven is gekomen. Ik ben hem heel dankbaar, hij heeft mij in heel veel fases in mijn leven ondersteund, hij was een soort van beschermer. In mijn bus kan hij ervoor zorgen dat de mechaniek vlekkeloos verloopt, dat als er iets stuk is aan de bus wij samen kunnen onderzoeken dmv van kennis of daar een oplossing voor is. Ook met hem heb ik een soort van Service license agreement gemaakt, zodat we samen Weten waar we aan toe zijn.

Aan de andere kant van Bollerina zit de heer κριτικός, een Griekse naam dat heb je goed gelezen. Meneer κριτικός en ik kennen elkaar al uit vervlogen tijden. Tijden waarin we samen: oorlog, geweld, boetedoening, heiligschennis, schuldgevoelens, (hoog)verraad en nog meer om op te noemen ervoeren. We kunnen bijna geschiedenis schrijven. Op hoog niveau hebben we dat misschien ook wel gedaan. Maar zoals  de tragedie in de bibliotheek van Alexandrie, is het nu ook tijd om het vredesvuur in onze bibliotheek te laten branden. Ook met meneer κριτικός zijn er afspraken gemaakt en ik zal, als het nodig is ( want ook hij kan nuttig zijn ) hem erbij roepen als er iets mis is met de arbeidsvoorwaarde.

Ik heb een klein vermoeden dat de aankomende dienstmaanden er nog veel meer medereizigers zullen instappen, ik heet ze welkom..

Hoe zit het met jou bus? Weet jij al wie er met je meereizen?

To Be continued …

Bron foto: https://www.pexels.com

Hello new beginning!

Geplaatst op december 31, 2018 Geupdate op december 31, 2018

Hey jij daar! Het leek de dag van gisteren wel dat je jezelf aankondigde. Als ik mij goed kan herinneren had ik niet zoveel verwachtingen, maar ik vond het wel super spannend dat je kwam, dat dan weer wel. Ik had mij al wat ingelezen wat en waar je mij zou kunnen brengen, sterker nog, ondanks dat je om de 9 jaar op bezoek komt heb ik toch dagelijks met je te maken. Fijn zou je zeggen? Ach, oké, vaak vind ik het gezelliger en ben ik super enthousiast als je weer even weg bent, ook al weet ik dat als je er bent en ik goed naar je luister jij van mij een blijer ei kan maken.

Dat is je trouwens goed gelukt dit jaar. Ik weet het,  ik luisterde niet altijd naar je, dat geef ik toe. Maar kom op, ook ik ben maar slechts mens! En believe me, en of ik het gevoeld heb. Vooral op de momenten als ik op alle niveaus, als Zuid Europese Noordeling weer al die ballen omhoog wilde houden. Maar…. Rond de herfst, maakte deze dame voor de zoveelste x een knie buiging naar zichzelf. Je was daar in alle gedaantes waar nodig was om mij te laten Zien wat ik nodig had… Sterker nog, ik geloof dat je best een vriendin van mij kan worden als je zo doorgaat. Ik zie dat we samen sterk staan, we de hele wereld aankunnen. Waarschijnlijk kunnen we ook samen mijn bus besturen, als de drie spelbrekers maar achter in die bus blijven zitten. Ik heb ze de afgelopen maand streng maar rechtvaardig achter in de bus gezet ( goed hé? ) met stiften, kleurpotloden en een kleurboek. Wat een overwinning dat ze steeds beter zien dat dit hun plek is en alleen naar voren mogen komen als ik dat zeg.

Dan vraag je aan mij, ben je tevreden? Tevreden!!? Ik ben je weer super dankbaar dat je langs bent gekomen. Ik ben er weer een rijker mens door geworden. Eigenlijk vind ik het best jammer dat je niet weer zo een heel jaar aanwezig zult zijn, 9 jaar is toch negen jaar. Maar goed, ook dat zal ik moeten accepteren en moeten loslaten. Ook al denk ik dat je je uiterste dagelijkse best zal doen om mij niet te laten vervelen 🙂

Nou dag vriendin! Ergens in februari zal ik wel weer meer van je horen. Nu verwelkom ik je broer, hij zal dit jaar zijn stinkende best doen om mij te vermaken, vermoed ik.. Maar voor nu, aan wilskracht en vertrouwen mist het niet. Dus, we gaan vrolijk door met die bus te besturen, met de drie schreeuwers op de achterbank, gaat dit vast lukken.. 🙂 En zo niet,  gaat het alsnog lukken 🙂

( Alles komt altijd goed, wijze woorden van mijn jongste zoon. En oja!! Dat heeft hij zeker bewezen dit jaar ❤ )

To Be continued!

Bron foto: https://www.pexels.com

Hoe ga jij hier mee om?

Geplaatst op december 16, 2018 Geupdate op december 16, 2018

Het raakt jou hé? Er is inderdaad weerstand. Sneu voor de ander, en voor mij een herinnering aan vroeger. Ik weet dat de bron niet helemaal helder is en zich niet bewust is wat het met de ander doet. Maar weet je? Ik kan nog 1000 rationele redenen opsommen zodat dit voorval waarschijnlijk mij en de ander niet hoeft te raken. Ik weet ook dat als het je raakt het veel over jezelf zegt. Dat er iets aangeraakt wordt wat geheeld mag worden. Of dat er iets aangeraakt mag worden uit vroegere tijd wat nog niet helemaal geheeld is. Allerlei kennis die je kan en mag gebruiken om de les te kunnen en mogen zien. Maar hoe zit het met de emotie? Het verdriet, de boosheid? Moeten we dan alle kennis van hierboven gaan gebruiken om de emotie weg te bagatelliseren? Ik ben het ermee eens, dat je hier tot een diepere bewustwording kan en mag gaan komen. Ik ben het er ook mee eens dat er misschien een kans bestaat dat je weg zwelgt in die emoties en je niet meer kan zien wat er nu werkelijk aan de hand is en dat je jezelf dan als slachtoffer neerzet. Een behoorlijk gecompliceerde discussie omdat een ieder op een andere manier zijn of haar persoonlijkheid is opgebouwd door verschillende invloed sferen en factoren. Is er een duidend antwoord? Ik denk het niet. Het hield mij in ieder geval bezig. Voor mij is het belangrijk, buiten de kennis die ik voor mijzelf altijd toepas dat ik nu mag voelen van mijzelf wat er in mijn lijf gebeurt, dat het er mag zijn. Ik ben mij de afgelopen tijd nog meer gaan realiseren hoe belangrijk, zowel voor lichaam als voor de geest, het essentieel is om een vergroot lichaam, geest bewustwording te hebben. Het zorgt ervoor dat er minder lichamelijke en geestelijke ongemakken kunnen ontstaan.

Hoe ga jij hier mee om?

Bron foto: https://www.pexels.com/

Tolerantie..

Geplaatst op november 17, 2018 Geupdate op november 18, 2018

• T huiskomen
• O plossing
• L iefde
• E quilibre
• R espect
• A andachtig
• N aaste
• T egemoet
• I ntegriteit
• E èn

Thuiskomen is de Oplossing om de Liefde te kunnen ervaren. De Equilibre vinden vanuit een stukje Respect dat jij, maar ook zij, onvoorwaardelijk kunnen en mogen laten zijn, waar onze geschiedenis ook ligt, in de breedste zin van het woord. Je dit kan bereiken door Aandachtig te kijken naar wat was, wat is en wat zou kunnen zijn. Verdieping in je Naaste, belangrijk is om elkaar Tegemoet te komen. Waardoor er een initiatie zal zijn jegens het bewustzijn en de Integriteit die diep bij ons van binnen huist.

Èèn 🙏🏻

Niet omdat het moet…..

Geplaatst op oktober 30, 2018 Geupdate op oktober 30, 2018

Soms realiseren we ons niet dat we losgekoppeld zijn van wie we zijn, zien we niet meer waarom we dingen doen zoals we ze doen. Deze diep van binnen gecreëerd zijn, zo diep dat we vergeten zijn wanneer de initiatie was. Meerdere cyclussen voorbij moeten gaan om ons uiteindelijk te realiseren dat wakker worden onze enige optie is tot eenwording. De meeste het thema controle zeker wel herkennen, denken en overtuigd zijn dat dit overzicht en ontspanning geeft, maar uiteindelijk het tegenovergestelde in je systeem teweeg brengt. Controle gebaseerd is op letterlijke bouwstenen, wij deze om ons heen hebben gevestigd zodat niets en niemand binnen kan stormen. Deze een strategie is, die even werkt maar daarna alleen maar voor ellende zorgt. Letterlijk pijn, vermoeidheid en algehele malaise teweeg kan brengen. Geest en het lichaam een samenkomst nodig hebben om zich hiervan te verlossen.

Het kijken en voelen van je basis emoties is een belangrijk gegeven om mee te beginnen, deze zijn vaak de tegenstanders waar je al die jaren voor weggelopen bent en diep in je systeem zitten. Zij komen voort uit de aller eerste herrineringen die ervoor gezorgd hebben dat je beetje bij beetje geleerd hebt om de controle vast te houden.. Je zal zien als je de controle los laat er niet gereageerd zal worden zoals je gewend bent. Hierdoor zal je gaan zien dat er meer energie overblijft, letterlijk ruimte komt in de breedste zin van het woord. De controle die je jaren lang gebruikt hebt niet meer van deze tijd is, de Nokia 3310 ook niet meer compatible is in 2018 dus waarom zou controle dat wel zijn? Je zal zien dat spanning, ontspanning wordt, energieloos, energie wordt. Er ruimte mag zijn, je deze mag innemen.

Niet omdat het moet, maar omdat het mag…. Niet omdat het moet, maar omdat je het kan….

Bron foto: Osho Zen tarot

Vier keer in, vijf keer uit..

Geplaatst op oktober 24, 2018 Geupdate op november 14, 2018

Vier keer in, 5 keer uit. Je zou zeggen, piece of cake? Door er bewust naar te kijken ja, maar als het bewust-zijn er niet is, is het andere koek. Dat zoiets simpels wat we in de basis al kado hebben gekregen, ons zo in de weg kan zitten, of, wij het in de weg laten zitten. Het niet toelaten, niet vreemd is, vrijheid daar een essentieel thema is, wij deze vrijheid denken te bezitten, maar wij er niet van bewust zijn de gevangenis zich op verschillende niveaus kan laten zien. Wij zijn liefde roepen, altijd een conceptueel gebeuren blijft als wij blijven denken dat het een zonder de ander kan bestaan. Wij ons er bewust van moeten gaan worden dat alle tredes die wij nemen, verband hebben met elkaar. Het ene element de ander ondersteunt. Vier keer in, 5 keer uit, ervoor zorgen dat het vuur weer gaat branden, daar gelijke tijd onze fundering wakker kan worden en de energie mag gaan stromen.

Vier keer in, vijf keer uit..

In-Zien

Geplaatst op oktober 21, 2018 Geupdate op november 14, 2018

Het lijkt wel de 80 jarige oorlog, Katholieken, Protestanten, een Calvinist, een Spanjaard, de Geuzen… Geef ze een naam. Volgens de overlevering hadden ze allemaal een standpunt, een overtuiging, een waarheid om deze oorlog te voeren.. Strategieën werden bedacht om letterlijk en figuurlijk de mond te snoeren.. Eigenlijk is er na 450 jaar niet veel veranderd, de uitingvorm is het zelfde gebleven, zij die kennis van geschiedenis hebben, weten dit. Langzaam is er wel een besef gekomen dat deze oorlogen ook op een ander niveau afspelen, dat de uiterlijke wereld niet alleen de waarheid is van onze perceptie.

Ieder zijn eigen 80 jarige oorlog voert, strategieën gebruikt om de strijder met hete pek, zo allert mogelijk boven op de kasteel muur zijn strijd te laten voeren. De hete pek gebruikt wordt om de confrontatie te vermijden zodat hij of zij de kritiek niet voor de zoveelste keer hoeft te incasseren… Nu, sociale angst de (innerlijke) tegenstander, de grootste vijand is geworden, er nog steeds uiterlijke oorlogen gevoerd worden omdat de mens nog steeds niet helemaal kan in-zien dat de oorlog binnenshuis opgelost moet worden. Er opnieuw op waarde geschat moet worden, gaan in-zien dat confrontaties en de daaruit vloeiende kritiek een illusie is, de controle los gelaten moet worden.

Wees (ver)Trouw(en) aan jezelf …

Mastering others is strength. Mastering yourself is true power.

~Lao Ztu

Als je …..

Geplaatst op oktober 11, 2018 Geupdate op november 14, 2018

Als je loopt, loop

Als je drinkt, drink

Als je schoonmaakt, maak schoon

Als je wandelt, wandel

Als je luistert, luister

Als je praat, praat

Als je leest, lees

Als je schrijft, schrijf

Als je ademt, adem

Als je werkt, werk

Als je geniet, geniet

Als je boos bent, wees boos

Als je lacht, lach

Als je verdriet hebt, wees verdrietig

Als je verlegen bent, wees verlegen

Als je je schaamt, schaam je

Als je bang bent, wees bang

Als je geluk voelt, voel geluk

Als je moe bent, wees moe

Als je onzeker bent, wees onzeker

Als je liefde voelt, voel de liefde

Kijk, voel, beweeg, in aandacht, het moment, ondanks de hectiek is het zo (waard)evol om er voor jezelf te zijn..

Stil…

Geplaatst op oktober 10, 2018 Geupdate op november 14, 2018

Stil is het kind al jaren lang, omdat haar is aangeleerd dat ze niets kan. Stil is het kind al jaren lang, alles wat zij aandraagt, haar het gevoel geeft niet waardig genoeg te zijn.
Stil is het kind al jaren lang, omdat zij niet mag zijn, naar wie zij werkelijk verlangt
Stil is het kind al jaren lang, het gehoord, gezien en voelen een behoefte, waar geen ruimte voor was
Stil is het kind al jaren lang, de winnaar, haar beste vriend, de strijd haar kameraad
Stil is het kind al jaren lang, waardoor haar constitutie niet meer wist waarvoor het bedoelt was, lijden in plaats van het te leiden

Stil is het kind al jaren lang… ..

Daar, jaaaa, daar is ze dan, in de verte komt zij aanlopen, nog wel wat onzeker, dat wel. Ben je het echt? Dikke tranen, oertranen, je weet wel dikke dikke tranen, of je ziel eruit wordt gerukt, vanuit je tenen, van dat soort dat niet meer te houden is!

Langzaam komt ze dichterbij. De kat uit de boom, maar dat is oke, na jaren stil te moeten zijn zal het tijd nodig hebben.. Want, tijd blijft toch de grootste heelmeester

Je mag er zijn, welkom lieverd … ❤

Bouwstenen II

Geplaatst op oktober 9, 2018 Geupdate op november 14, 2018

Bouwstenen, daar hadden wij het over, niet die van het nu, maar die van de oude tijd. Er was een tijd, sommige onder ons noemen dit ook wel de “oude” tijd werden onze bouwstenen op een andere manier gevormd. Sowieso werd alles handmatig gemaakt, geen handboek, Google of ander medium werd erbij gehaald om onze bouwsteen zodanig te vermengen dat er een goede balans was van alle ingrediënten. Er werd geleerd vanuit de “ervaringdeskundige” zo is de kennis generaties lang doorgegeven. Tot, dat er een nieuw tijdperk langzaamaan zijn intrede deed en de ambachtslieden een andere kijk kregen op het construeren van nieuwe bouwstenen. Uit geschiedkundige overleveringen is verzet van een groep het eerste waar je aan kon zien dat mensen graag in het oude willen blijven, niet alleen omdat het veilig is maar ook omdat er gewoonweg een overtuiging, onwetendheid is. In de loop der eeuwen zijn mensen door scholing, ervaringen, langzaam gaan inzien dat het nieuwe recept zeker werkt, maar dit is nog niet een garantie op de toekomst is. Doordat er hardnekkig gebruik is gemaakt van bepaalde grondstoffen is het niet mogelijk om èèn, twee, drie een totale verandering te verkrijgen.

Het verzet en vanuit daar de opstand zijn twee aspecten die nodig zijn om de eerste drie bouwstenen die het fundament van de oude tijd hebben, langzaam een wat stromende vorm te geven, stromend, omdat men zich er nu van bewust is, dat verandering, dat is wat de nieuwe tijd als kracht in zich heeft, de op-lossing is, er kennis is, dat er nu op plekken geconstrueerd kan worden waar ze in de oude tijd geen weet van hadden.

Tunnels onder de zee waren eerst een utopie, nu wetende dat water een vloeibaar gegeven is, je er dwars doorheen kan gaan, zonder dat hier gevaren aan verbonden zijn. Door de tunnel gaan, nodig is om de verbinding te maken van de ene bouwsteen naar de andere en we uiteindelijk ervaren dat veranderen van de drie eerste bouwstenen nodig zijn om over , oké, onder de zeeën te reizen. Er onderdoor gaan juist de reis korter maakt

Doordat er aan de drie bouwstenen gewerkt wordt kan het zijn dat er soms nog wat gruis omhoog komt, soms is het moeilijk om dit gruis, wat eigenlijk al jaren aan het losweken is, te zien, dit ook, omdat de beoordeling vaak nog te streng is om de oude constructie wie gruis geworden is te verwijderen. Om de beoordeling zo mild mogelijk te maken is het een idee om deze te laten spreken vanuit de kijk van de mede ambachtslieden, dit zorgt voor het ruimtelijke aspect, want waar ruimte is kan opnieuw gebouwd worden…

….

Bouwstenen ..

Geplaatst op oktober 8, 2018 Geupdate op november 14, 2018

De vrijmetselaars hebben het over bouwstenen.. Bouwstenen zijn nodig om te bouwen aan iets nieuws. Elke steen die gemetseld wordt heeft tijd, aandacht, energie en geduld nodig om het op zijn plaats te zetten, soms met wat meer specie soms met wat minder. Afhankelijk hoe de materie eruit ziet en ontstaan is zal deze op het juiste moment op zijn plaats gezet worden.. Uren, dagen, jaren verstrijken.. Visueel wordt het langzaam zichtbaar, en kan het huis zo af en toe bewoond worden. Het afbreken van het oude huis kan soms moeizaam verlopen. De muren waren gebouwd in een tijd van oude gebruiken, waar ze met ander soort bouwmateriaal werkte. Voor dat het oude huis afgebroken kan worden zal er eerst onderzoek gedaan moeten worden hoe, wat en waarom deze materialen ooit gebruikt zijn, zonder deze kennis kan het nieuwe huis niet betreden worden, en het oude huis niet afgebroken worden, dat is universeel geregeld. Er is wel een wetmatigheid dat je steeds vaker het nieuwe huis mag betreden..

Door de nieuwe bouwmaterialen van het nieuwe huis zal er meer warmte zijn en zal er minder energie verspild worden. Door dit gegeven zullen de dagen en nachten meer aangenamer worden en de herinneringen aan het oude huis, slechts herinneringen.

In hoeverre (ver)draag jij jezelf?

Geplaatst op september 6, 2018 Geupdate op december 17, 2018

We maken ons allemaal wel eens schuldig om de ander te (ver)oordelen of belachelijk te maken, we zijn ons vaak niet bewust wat we de ander aandoen en in zekere zin ook onszelf. Het is natuurlijk een utopie om te vragen aan de mensheid niet meer een oordeel te hebben, we blijven allemaal mens met onze persoonlijkheid.

Verdraagzaamheid is een hot topic in deze 21ste eeuw, maar op een of andere manier lukt het ons niet allemaal om dit te zijn. Wat heeft dit voor mij te maken met (ver)oordelen? Als simpele ziel vind ik het fijn om naar simpele situaties te kijken, om de ander er bewust van te maken dat de een niet perfecter is dan de ander. Kijk bijvoorbeeld eens naar het rijgedrag van mensen. Heb je ooit getoeterd voor een stoplicht omdat de auto voor je niet te snel optrok omdat het stoplicht op groen stond? Of commentaar op een rotonde had op je mede weggebruikers omdat zij met hun richting aanwijzer niet aan gaf of ze moesten afslaan of niet. Je op het fietspad bijna door een auto geschept werd omdat de beste heer of dame je niet had gezien?

Ik heb wel eens zo een baaldag gehad dat ik even met mijn hoofd ergens anders zat en mij niet bewust was van het groene stoplicht, jij niet dan?

Zo is het mij ook wel overkomen niet mijn richting aan te geven, jij niet dan?

Ook heb ik wel eens bijna een fietser geschept, jij niet dan?

Dit zijn simpele voorbeelden maar in het leven hebben we ook wel situaties meegemaakt die misschien veel zwaarder waren, waar je het eigenlijk met de ander niet over wil hebben omdat je je schuldig voelt, streng voor jezelf bent omdat je niet kan uitstaan dat je geen andere beslissing hebt gemaakt om het anders te doen, waar verdraagzaamheid om de hoek komt kijken, je deze ook in jezelf niet wilt toelaten, jezelf (ver)oordeelt er niet de verantwoording voor wilt nemen.

Bij elkaar in de keuken kijken is een mooie manier om elkaar te begrijpen. Niet iedereen beloopt de zelfde weg en soms is het niet te bevatten wat mensen allemaal meemaken. Hoe zou het zijn als je eens naar je eigen keuken gaat kijken? Door bij de ander in de keuken te kijken kan je alleen op rationeel niveau begrijpen wat de ander beweegt, waarom de ander is. Door in je eigen keuken te kijken kan je niet alleen op rationeel niveau maar ook op emotioneel en geestelijk niveau naar jezelf kijken. Als dat er mag zijn en je vindt een weg om je te verbinden met de keuken van de ander zal er meer begrip komen, lees meer verdraagzaamheid. Ik heb geleerd en ik leer nog steeds om verdraagzaamheid toe te passen naar mijzelf.. Door dit te doen ben ik gelukkig minder gaan (ver)oordelen en als het wel gebeurt heb ik mijn innerlijke fluitje die mij direct weer terug fluit als dat nodig is..

Het is prachtig om te zien dat er in het woord verdraagzaamheid het woord dragen zit. In hoe(ver)re voel jij je gedragen? Woorden ontstaan niet voor niets, ook daar is verbondenheid de sleutel..

Op het moment dat we ons zelf durven te dragen en wij daardoor ons gedragen voelen kunnen we elkaar (ver)dragen..

Onderstaande quote van Thich Nhat Hanh heeft voor mij alles te maken met … 💚

Through my love for you, I want to express my love for the whole cosmos, the whole of humanity, and all beings. By living with you, I want to learn to love everyone and all species. If I succeed in loving you, I will be able to love everyone and all species on Earth… This is the real message of love. ~ Thich Nhat Hanh

Weet jij wie je werkelijk bent?

Geplaatst op augustus 19, 2018 Geupdate op november 14, 2018

Weet jij wie je werkelijk bent? Zelfkennis, een mooi gegeven, althans dat vind ik zelf. Zelfkennis zorgt ervoor om zo veel mogelijk “peaceful(ler” door het leven te gaan. Zelfkennis en de daarbij behorende kennis van het leven, is voor mij loslaten. Ik heb ervaren dat loslaten niet zonder deze kennis, volledig bereikt kan worden. Het was en is nog steeds, voor mij belangrijk om mijn rugzak leeg te maken in plaats van te parkeren. Je bewust worden waar deze rugzak vandaan komt, zonder daar een waardeoordeel aan te geven, het laatste is ook een weg, omdat wij geneigd zijn eerst de ander van ons lijden de schuld te geven. Jouw rugzak was waarschijnlijk iemands anders rugzak, die van je moeder, je vader, je broer of zus of misschien wel van je overgrootouders? Zij hadden, uit onwetendheid het beste met je voor en hebben waarschijnlijk niet anders geleerd dan hun rugzak te parkeren in plaats ervan mee om te gaan en er bewust van te worden.

Voor mij is het niet zo dat ik na 13 jaar bewustwording mijn ouderlijke rugzak volledig heb kunnen legen, ik denk dat daar geen tijd voor staat, dat het lichter wordt en aanvoelt is een ding wat zeker is. Ook het er anders mee omgaan als er weer een fase in je leven komt dat je weer even uitgenodigd word om er naar te kijken is anders als in het begin. Sterker nog, ik verwelkom het nog meer omdat ik weet dat er daarna altijd een moment komt van loslaten.

Je vrij voelen en weten waar je vandaan komt staat onlosmakelijk met elkaar verbonden. De balast die je draagt is niet alleen die van je ouders, het is ook belangrijk dat we ons bewust zijn van de genetische balast die wij dragen van onze voorouders. De informatie die wij meedragen van deze voorouders is ook belangrijk om te weten. Zo heb ik een aflevering van Het Verborgen verleden van Lucia Rijker gezien, en zij zei heel mooi ‘ik ben er nu achter dat ik een deel ben van de onderdrukking en diegene die de druk uitoefende,.

Ik heb zelf ervaren, met de kennis die ik van mijn betovergrootvader heb dat zijn grote overtuiging, wat onrechtvaardigheid was, zeker invloed had en soms nog wel heeft op wie ik ben, ook bij mijn nabije familieleden zie ik dat dit een struggel of beter gezegd een ( familie) les is die wij mogen veranderen. Familie karma, die bij ons voornamelijk te maken heeft, met hoe beweeg en sta ik in de relatie tot mijzelf en de ander. Mijn betovergrootvaders overtuiging is hier zeker van invloed. Dus ook in deze lijn is het belangrijk om te onderzoeken waar je vandaan komt, om te zien wie je bent en wat je beweegt.

Het is mooi om je bloedlijnen te kennen maar nog het allerbelangrijkste is dat je dit daarna kan loslaten, zodat je volledig vrij kan zijn..

Plan B

Geplaatst op augustus 13, 2018 Geupdate op november 14, 2018

En daar zit je dan, met de gebakken peren, of zijn het zacht gekookte eieren? Want dat is zoals je je de laatste tijd voelt. Lekker zacht, dat als je er met een vork in prikt er alleen maar prut over blijft.? Dit zowel op mentaal als op fysiek niveau. Jaren had je de controle over de kooktijd kunnen houden, maar sinds vorig jaar september is langzaam het kookwekkertje op hol geslagen en nu heb je het gevoel dat deze niet meer doet wat je jaren lang van hem verwacht hebt.

Plan B is nu van toepassing en die is alleen te realiseren met je innerlijk kookwekker. Opnieuw leren de tijd te zetten is een belangrijk gegeven, als je dat niet doet is Humpty Dumpty al gauw de hoofdrol speler ..

Plan B zal tot mijn weg terug naar huis je beste vriend moeten worden. Een grote uitdaging als je geleerd hebt dat tijd geen isseu is.

Ze noemen het jaren lang een overbelasting van de stoppenkast. Een brandje herken je niet meer dus blussen moet opnieuw aangeleerd worden. Paradox is dat de “stoppen” juist het hele “eieren” eten is…

In de ban van …

Geplaatst op juli 27, 2018 Geupdate op november 14, 2018

In de ban van de maansverduistering, kijken wij er naar uit om dit spektakel te aanschouwen. De zon is ons goed gezind, daar weten wij wel raad mee, of toch niet? Rood zal zij zijn. Het levens elixer ligt aan onze voeten. Grootmoeder weet wel raad. Blijven wij ons verblinden? Of mag de schaduw weergegeven worden. Onze God der oorlog zal roodgloeiend toekijken. Wie weet zal het spektakel met groot applaus Binnen worden gehaald .. Wie weet..

Gedragen…

Geplaatst op juni 29, 2018 Geupdate op november 14, 2018

Als ons iets overkomt, of dit nu tijdelijk is of voor altijd, hebben wij de neiging om te kijken wat er fout is, we hebben de neiging ons zelf naar beneden te halen, ons af te vragen, waarom ik? In eerste instantie reageren wij natuurlijk ook zo, dit omdat dit ons is aangeleerd en omdat wij de kennis van het “leven” zelf niet in ons bezit hebben. Maar stel dat je deze kennis wel hebt en anders naar bepaalde situatie of gebeurtenissen in je leven kan en mag gaan kijken, zou dat niet een verademing of wel een vorm van vrijheid kunnen geven? Onlangs is mij wat overkomen, dit zal niet voor tijdelijke zijn, het is een leren mee leven dingetje, zeg maar.. Ik geeft toe dat ik dit even heb moeten laten indalen, dit zou niet anders moeten zijn, we zijn gelukkig mensen met gevoelens en emoties.

Na het indalen kwam wel het besef dat ik een enorme geluksvogel ben, dat ik een beetje kennis van het leven hoe ik dit Nu zie, zo langzaam aan tot mij heb mogen nemen in al die jaren van bewustwording, ik geleerd heb om naar situaties en gebeurtenissen in mijn leventje anders te mogen kijken en zo ook nu wat mij overkomen is.. Overkomen voor mij best een zwaar woord is, want na het verwerken van, vind ik niet dat ik een slachtoffer ben.

Ik mij voor nu gedragen voel, er voor mij gezorgd wordt. Al lopend met mijn bruinharige vriend zie, dat het tijd wordt om nog meer te genieten, mijzelf nog meer te gunnen, er voor mijzelf te mogen zijn, de zijne hare Maria van Calcutta nu voorgoed met vakantie mag gaan sturen. Mijn beperking ervoor zorgt en laat zien dat ik niet “gestraft” wordt maar laat zien dat er geen enkele excuses meer zijn om te leven zoals het bedoelt Is … 💞

Toedeledokieeee, au revoir, bye bye, tjauw tjauw, dikke doegieeeeee… :/

Geplaatst op oktober 7, 2016 Geupdate op oktober 7, 2016

Goedemorgen, even een vraagje? Mijn zoon belde jullie net, hij staat op de Polderdreef met autopech en hij vertelde mij omdat hij geen ANWB lid is, hij lekker pech heeft met de pech, hij zelf een lidmaatschap moet aanvragen omdat deze nu persoonlijk is en niet auto gerelateerd? Klopt dit? Uhm ja mevrouw, als hij dit wilt dan kan hij voor…. Ho Ho!! Stop, zeg ik en onderbreek de dame direct, met de melding dat ik het te asociaal voor woorden vind ( wel met de melding dat zij er niets aan kan doen, zij gewoon haar werk moet doen) dat deze maatschappij nog gekker aan het worden is, dat bij elke upgrade er dikke vette denaros neergeteld moeten worden! Dus nee! Mijn zoon gaat geen lidmaatschap nemen, ook niet als het goedkoper is. Maar mevrouw, zegt zij rustig als u in de auto reed dan was u wel gedekt dus het is beter dat u zoon…..

#grom Begint ze weer denk ik in gedachte..?  Dus als ik het goed begrijp, zeg ik, ga ik nu naar de auto die hier een kilometer verder op staat, bel ik jullie op en dan is het alles wel gedekt en word ik dus netjes geholpen? Nee mevrouw dat kan nu niet meer, u zoon heeft al gebeld! Na jaaaa zeg! Lekker klantvriendelijk na 17 plus jaren aan lidmaatschap!

Flabbergasted hang ik op en herriner het bezoekje van de zomer aan de plaatselijke ANWB winkel om een Europa totaal voor de reis van manlief en zoon vast te leggen voor hun reis naar Italië. Ik toen al met een bek vol tanden stond omdat ze een nieuwe regeling hebben dat Europa totaal nu niet meer van 1-1 tot 31-12 is maar per kalender jaar, waar ik vervolgens geen 45 euries maar, maarliefst 85 euries moest neerdokken voor een reisje van drie weken, ja drie weken want volgend jaar kan ik in juli weer van voor af aan beginnen! :((

Mijn innerlijke criticus, Italiaanse temperament en alle ander archetypes stonden op oorlog! Zijn ze gvd helemaal gek geworden! Het moet echt niet gekker worden in deze maatschappij van neertellen en maar afwachten of je er ook nog wat voor terug krijgt, ik was eruit, ik ben klaar met die ANWB, dat was ik in juli al, maar dit is de druppel!

Maar mevrouw dit is al twee jaar zo, daar heeft u een schrijven van gehad. Pffff tja dacht ik zelf, Cat? Dat lezen van die post moet toch eens beter dame! Mia culpa! Ik weet! 😦

Maar verder zeg ik, Toedeledokieeee, au revoir, bye bye, tjauw tjauw, dikke doegieeeeee…

Ps, het paradoxale van dit alles is dat ik de enige uit het gezin ben die 95% van de keren de fiets pak 🙂

Bron foto: http://www.welive2care.com/2009/09/25/how-to-properly-handle-an-irate-customer/

Lichter…..

Geplaatst op juni 18, 2016 Geupdate op november 14, 2018

Je weet wel, dat je bijna bang bent om het te ervaren omdat het te goed voelt, het voelt of niets meer kan gebeuren, je eindelijk uit die donkere nacht bent gestapt waar je al tijden in verbleef. De zon weer elke dag schijnt ondanks de regen van de afgelopen week. Je weer heerlijk zoals van ouds overal die humor van in ziet, ook bij de grootste uitdagingen die het leven je geeft. Angst om daar met volle teug van te genieten omdat je bang bent dit gelukzalige gevoel weer te verliezen. Want ja! Ook dat heeft het leven je laten zien, alles is ten allertijde relatief, er is een tijd van komen en een tijd van gaan!

Je was even vergeten hoe licht het leven kan zijn, je dit al eerder hebt ervaren, maar nu is het gevoel toch anders. Of die donkere nacht nodig was om het laatste wat er in dat specifieke rugzakje zat leeg te maken om verder te kunnen gaan. Of je je hele kleding kast opruimd hebt en daar 90% van weg hebt gedaan omdat het er niet meer toe doet, het niet meer nodig is. Ja! Dat ruimtelijke gevoel, gevoel van vrijheid, je longen weer vol kan maken met zuurstof zonder dat je moeite hebt om deze in te ademen, of zoiets.

Je nu niet meer kan voorstellen hoe je overleeft heb in de relatie in het gezin waar je bent opgegroeid. Je je altijd al een buiten beentje heb gevoeld en nooit begreep waarom. Je nu alle balast heb terug kunnen geven, je inziet dat zij de oude tijd belichaamde. De oude tijd van drama, macht, mannelijk, strengheid, hardheid, waar het Ego flink zijn werk heeft kunnen doen.. Deze je nog in de wereld ziet maar voor jou geen plaats meer is. De nieuwe tijd jouw nieuwe waarheid is geworden en je ziet dat niet alleen jij plaats heb mogen maken voor deze nieuwe werkelijkheid. Er steeds meer mensen opstaan en zien dat alleen door het legen van je rugzak, het verwerken van je balast, een andere kijk naar jezelf en de wereld kan ontstaan.

Hoe zit het met jou? Heb jij al jouw nieuwe jij, de nieuwe tijd omarmt?

Dag……

Geplaatst op december 31, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Ik laat je achter, eigenlijk moet ik blij zijn want het einde was bij jou niet echt het geen wat ik verwacht had. Maar toch is er iets in mij wat geen afscheid met jou wil nemen. Loslaten van jou betekend ook mooie herinneringen die achteraf de grootste kadootjes zijn geweest, deze ik niet op deze manier van jou voorgangers mocht ontvangen…

Maar toch…. De wet van de vooruitgang is die van deuren sluiten en nieuwe open maken… Het nieuwe onbekende betreden…

Het er vanavond uitstroomt als nog niet vorens, nog even in jou energie mag loslaten zodat ik je opvolger mag verwelkomen, niet omdat het dan klaar is want dat zou onmenselijk zijn…. maar het oude een stukje kunnen en mogen loslaten zodat we de mysteriën van ….. mogen omarmen…

Over een paar uur ga ik je verlaten, graag wil ik je danken voor dit mooie dan toch waardevolle jaar wat je mij gegeven hebt 2015…

Welkom 2016, dat het wederom een leerzaam jaar wordt met geniet, geluks en liefdevolle momenten met de mooie lieve mensjes om mij heen ❤

Happy 2016 lieve mensen.. dans, spring, zing ( ook zonder glas verzekering 🙂 ) doe gek, lach, geniet, wees lief voor jezelf zodat je dat automatisch ook naar de ander kan manifesteren!!  En vooral…. een licht mag zijn voor en naar de wereld…..

Injoy💜

Nosce te ipsum ( ken uzelf )

Geplaatst op december 30, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Fijne dagen en sterkte, het zal wel moeilijk worden? Afgelopen weken heb ik dit meerdere malen mogen horen van de lieve mensen om mij heen. Is verdriet en gemis te koppelen aan een bepaalde dag, een bepaald moment?

Als mens doen wij dit vaak, associëren, een bepaalde ervaring verbinden met wat je van binnen voelt.  Dat kunnen geluksmomentjes zijn, maar ook momenten van boosheid, verdriet en angsten! Zelf bepaalde woorden waar voor jou een lading op zit, zal een gevoel van…. kunnen creëren

Zo terug voelend zijn deze dagen heerlijk chill geweest, waarvan ik dag twee als enorm gezellig heb ervaren met vrienden.

Voor mij zijn het momenten zoals boven al genoemd waar ik voor mij een associatie mee maak! Er een beeld, als ik langzaam weg val om in slaap te komen, waardoor er herinneringen naar boven komen, zodat er even een traan over mijn wangen vloeit en daardoor ik het gemis voel, even het besef in daalt dat hij er echt niet meer is.

Dus… voor mij persoonlijk maken feestdagen geen koppeling met een gevoel van gemis. Dit omdat ik met deze dagen geen verbinding heb, geen associatie heb.

Samen met mijn dochter naar de kerst special van All You Need Is Love kijken en daar het platform met dansende KLM meisje zie, mij wel diep van binnen raakt, denkend dat hij deze opname niet meer beleefd heeft vanuit zijn kantoortje!

Door je bewust te zijn van de associaties die je maakt kan je een deel van je kanten die je niet van je zelf kent ont-dekken. Vaak zijn gevoelens en emoties onbewust. Door het letterlijk  Ont-dekken van deze zogenaamde schaduw kant, kan er ruimte komen in je systeem, in je leven.

Hoeveel mensen lopen rond met gevoelens waar ze niets van af weten, waar het vandaan komt? Onbewuste associaties maken, die, lees emoties, gevoelens, vervolgens dagen, jaren lang in de weg kunnen zitten.

Het mooie van dit onderzoeken is om te kijken of in dit geheel er een rode draad loopt, je kan zien of daar verbanden zijn, zodat je je Levenslessen eruit kan halen. Je Levenslessen herkennen is het meest waardevolle wat je mag zien als je op zoek bent naar jezelf. Daardoor zal je gebeurtenissen erkennen, kunnen veranderen, accepteren en het meest bevrijdende van alles, het kunnen loslaten…

Nosce te ipsum ( ken uzelf )

Leuk huiswerkje voor het nieuwe jaar?

Waar bewust of onbewust associeer jij je mee?

Niet omdat het het einde is maar een nieuw begin..

Geplaatst op september 8, 2015 Geupdate op april 1, 2021

Mijn mobieltje gaat af, en dan… Dan staat in eens je kleine wereldje op zin kop.. Dit kan toch niet waar zijn? Where am i? In a dream? Alles had ik verwacht maar dit? Of toch niet? Mijn gevoel zei twee weken geleden al dat er iets niet goed was, maar dit? Op een rollercoster wordt je gezet en als je niet uit kijkt zorgt de automatische piloot ervoor dat je niet meer weet of je van achter of van voren leeft!

In dit geval hebben we al wat voor onze kiezen gehad, als wees besef ik mij heel goed dat 5 jaar geleden, jij en ik overbleven uit het gezin van vallen en weer opstaan. Maar, we zijn er sterk uitgekomen.. wij geluksvogels zijn, dat onze relatie niet vier maar acht handen op een buik is.. Hoe mooi is dat? Om mij heen zie en ken ik heel wat mensen wie daar een voorbeeld aan kunnen nemen, zonder daar arrogant over te doen..

Nu? Nu zal de toekomst anders zijn, ons verhaal heeft een andere wending gekregen. Stoffelijk gezien ben ik daar ook echt kapot van, kan ik, als het moet, de hele dag wel janken. Janken op het moment te beseffen dat we over een tijd niet meer samen kunnen lachen, huilen, elkaar irriteren, het bloed onder de nagels vandaan halen via app, telefoon of ln levende lijve en dat we daar onderhuids toch elke x weer zo hard om moeten lachen!

Jup! Want dat is onze humor!

Wetende dat de Dood niet het einde is maar slechts een nieuw begin, dat mij dit heel veel kracht geeft en ik er bewust van ben dat dit jouw weg is die je mag belopen, dit op je pad gekomen is omdat jij dit mag door-leven.. Hoe pijnlijk dit in het stoffelijke ook is, dit enerzijds mij rust geeft, dat het alleen maar een overgang fase is naar een mooie weg terug naar huis..

Niet omdat het het einde is maar een nieuw begin.. ❤

Wie, wat en waarom

Geplaatst op juli 22, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Al vaker heb ik het geschreven, als je rust in je lijf en je leven wilt creëren is het van belang jezelf goed te leren kennen. Jezelf leren kennen zorgt ervoor zelfbewust te worden, Maar hoe doe je dat? In mijn geval uiteraard met heeeel veel vallen en opstaan. In de afgelopen jaren ben ik enorm zoekende geweest hoe ik het beste mijzelf kon ontwikkelen. Het begon, zoals ieder die begint met zelf-ontwikkeling, met veel boeken lezen. Door bezig te zijn ( wet van aantrekking en synchroniciteit ) kwam ik in contact met vele mooie zielen die mij inspireerde. Dmv Cursussen, opleidingen, persoonlijke consulten en heel belangrijk om niet te vergeten ”Het Leven” ben ik als mens 360 graden Mezeluuf geworden 🙂

Verschillende visie’s zijn de revue gepasseerd de afgelopen jaren, van de Advaita tot het Boeddhisme en nog veel meer, ik ben er een van het onderzoeken, vandaar 🙂 Ik ben vrij van geest en daar heb ik mij altijd flink in mee bewogen.. Of ik Nu nog opzoek ben? Mwhaaa noppe.. Dat ik nog dagelijks in beweging ben? Jup! Als mens zullen we nooit stil staan en zullen we tot het licht ons weer vind, in beweging blijven, ( ook daarna, maar dat is een ander blogje 🙂 ) onze leermomenten hebben.!

Als mens en ziel hebben we thema’s, waar, zoals ik gekscherend altijd zeg ooit op die roze wolk voor getekend hebben. Met deze thema’s mogen we ons hele leven stoeien! Joepie!!! 🙂 Het lijkt heel demotiverend, ”een heel leven lang thema’s” Dat is heavy? Jup! Dat is het ook, in het hele begin dan. Nu al wat jaren verder ga ik soms nog steeds op het bekkie hoor, maar toch ga je er steeds weer op een ander niveau naar kijken, naar handelen.. Door dit te doen, groei je ook weer in bewustzijn en zo kristalliseer je je thema’s uit.

Mijn visie is die van spirituele aard, die van de ziel, van reïncarnatie, je verbonden voelen met alles wat is en daar ook leren in te bewegen, daar vertrouwen op te hebben. Zelf verantwoording, een keuze van de vrij wil en (zelf)vergeving de drie eenheid is om te bestaan.. Elise van Natuurlijke spiritualiteit legt dit zo mooi uit, het grote geheel is net als een web, alles is met elkaar verbonden.

Dan zou je jezelf afvragen, maar hoe kom je dan aan je thema’s, worden die je gegeven? Kom je daar op je pad zelf achter? Zoals ik al vertelde heb ik menig avonden versleten aan ontwikkeling cursussen, een van deze was die van de numerologie en de enneagram.. Vanuit deze methode leer je er achter komen wat je lessen zijn in dit leven, je deze kan gebruiken om inzicht te krijgen tot de relatie met jezelf, maar ook heel belangrijk in die van de ander..  Het zorgt ervoor dat je gaat begrijpen wie je bent, maar vooral waarom je bent!

Numerologie en de Enneagram, je zou zeggen, echt? Zo veel inzicht over jezelf? En dat via je geboorte data en je naam?

Het slachtoffer, de gedupeerde, de getroffene..

Geplaatst op juli 1, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Teleurstellingen, verwachtingen, kunnen ervoor zorgen dat je het vertrouwen in de medemens even kwijt raakt. Ook ik ben meerdere malen in mijn leven slachtoffer geweest van relaties, hebben zij mij verdriet aangedaan en ja was ik het Slachtoffer, de gedupeerde, de getroffene..

Heb ik over mij heen laten lopen, hebben ze geprofiteerd van mijn goedheid, hebben zij mij als een rotte appel behandeld… Was ik het slachtoffer, de gedupeerde, de getroffene..

Hoe vaker ik op mijn bek ging, hoe meer ik geconfronteerd werd met mijn persona. Want was ik eigenlijk wel het slachtoffer, de gedupeerde, de getroffene..? Of bestempelde ik mijzelf als slachtoffer?

Zorgen voor de ander was vanuit het gezin waar ik in opgroeide van wezenloos belang, jezelf weg cijferen was stoer! De ander, ja! De ander was belangrijk!

In mijn visie was het ook niet zo gek dat ik in dit gezin opgroeide, overtuigingen en patronen werden mij aangeleerd om later mijn thema’s/lessen te kunnen leren en uitwerken!

Nu… Nu heb ik mijn leven terug, de regie weer in handen, heb ik de overtuiging dat wij ons laten gebruiken, wij over ons heen laat lopen, dat de ander dit niet doet, maar alleen wij zelf, WIJ de regie in handen hebben, WIJ een keuze hebben om uit onze slachtoffer rol te stappen!

Voor ons zelf te staan!

Je Zelfrespect en eigenwaarde verkrijgt, door je grens te zetten, door liefde van binnen uit en niet door het voetstuk waar de ander staat!

Verwachtingen er juist zijn om teleurgesteld te worden!

Heb je het gevoel dat jij je laat benadelen? Sta op!

Jij bent belangrijk!

Raise your voice and open your heart..!

Ver-geef!

Geplaatst op juni 14, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Vergeving vanuit het hart zal in alle gevallen niet plaats vinden als je jezelf niet onderzocht hebt, als je, jezelf niet begrijpt, zal je nooit vanuit het hart kunnen vergeven, kunnen accepteren waarom de ander Is, waarom jezelf Bent!

Waarom het hart? Vanuit de ratio zal het voorwaardelijke aspect zich laten zien, het voelen valt dan weg, zal ondergedompeld worden door de spinsels van.. Vanuit het hart is er een dieper weten, vanuit ervaringen. Ervaringen wie het hart zelf heeft mogen voelen, mogen ondergaan.

Vergeving, de diepere betekenis Weten, het geheim van het leven, de versmelting Zien, de verbinding. Vanuit daar komt er beweging tot.. Zal er her-kenning komen, zal er vanuit daaruit beweging komen om het geheel te Zien! Het concept van vergeving indalen, het diepere weten, het voelen!

Vergeving, initiatie tot loslaten, laat de liefde stromen, daar waar het opgehouden was.

Vergeving, leeftocht, proviand voor een volwaardig Leven, bouwstof om het hart vol-ledig te laten stromen.

Vergeving Is!

(( <3 ))

Geplaatst op juni 1, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Kijken naar de kleine afzonderlijke beeldjes is wat ons mens is geleerd. Niet meer het hoger doel zien, wij dit in de antieke tijd wel leerde, ons verbinden, met de God, de Godin in ons.. Vanuit een intuïtief weten, een oer vertrouwen..

Nu, de ratio regeert, vanuit het zwart wit! Een mistbank daardoor zich gecreëerd heeft, marionetten zijn geworden van de maatschappij.! Niet meer vanuit onze oerkracht durven te regeren, angst om te verliezen, wat wij DENKEN materieel, mentaal en emotioneel te hebben opgebouwd!

Het verbinden is in opstand, er is een kantelmoment! De synchroniciteit, de wet van aantrekking en afstoten is zijn intreden aan het maken, zorgt ervoor dat er karmische lessen worden herzien, dat er vergeving, compassie plaats MAG vinden.. Het is als een kampvuurtje wat langzaam het vuur laat herrijzen..

Hoe mooi is het om te Zien dat wij geen controle hebben, dat we hier gestuurd worden door het universele, God, de Godin, de energie, grootvader Zon wat het voor jou ook mag Zijn! Wel altijd een keuze hebben om links, rechts of rechtdoor te gaan, net zolang dat JIJ je missie hebt voltooid!

Dus waarom je nog verbinden met de kleine afzonderlijke beeldjes? Kijk, ervaar, je Bent een microkosmos in de macrokosmos…  Let goed op!  Kijk om je heen! Luister, het leven wil je wat vertellen, wil je laten ervaren, dat wat je nodig hebt!

Jij kan niet zonder de ander bestaan!

21 lentes jong

Geplaatst op mei 8, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Als ik je van een afstand aanschouw denk ik terug aan dat kleine meisje van toen, schreeuwend om aandacht omdat je de weg kwijt was en niet kon zien wie je werkelijk was.. Een op hol geslagen puber….. Daar waar je schreeuwde om liefde duwde jij iedereen opdat zelfde moment weer weg.. Elke ervaring die het leven je aanbood plaatste je een nieuwe steen om de muur die je voor jezelf had gecreëerd. Boosheid en frustratie richtte je naar de buiten wereld die het allemaal gedaan had. Met al mijn kennis heb ik je gelaten, heb ik het aanschouwd. Vertrouwen op het leven was voor mij de sleutel dat alles goed zou komen, ook al had ik mijn kennis met je gedeeld was daar nog niet de opening geweest tot bevatten, was je er niet aan toe geweest.

NU Jaren verder, als ik je van een afstand aanschouw, zie ik een dametje met heel veel power en wijsheid. Een mooie ziel die haar zelf verantwoording heeft weten terug te eisen en van introspectie en zelf reflectie een aard van bestaan heeft gemaakt! Zoveel voorsprong heeft ze Nu..

Bij elke ervaring kijk je eerst wat het over jezelf zegt, wat jij ervan kan leren, praten wij erover, neemt je, je verantwoording daar waar het jouw aandeel is. Je ziet, om te groeien, je moet handelen, dat stil zitten niets oplevert dan alleen nog maar meer confrontaties en pijn, dat slachtoffer zijn geen optie is. Je reageert vanuit een nieuw ipv een oud perspectief, heb je liefde en respect voor jezelf en laat je zien dat je een kind op aarde mag zijn. Laat je zien door van binnen naar buiten te werken, je een licht voor de wereld kan en mag zijn. Als moeder mag ik met gepaste trots zeggen dat ik enorm dankbaar ben met zo een mooie dochter…!

Controle of Meester Zijn?

Geplaatst op mei 7, 2015 Geupdate op november 14, 2018

De controle houden over situaties, je emotionele en mentale gesteldheid, het leven! Dat is wat ik in ieder geval geleerd heb vanuit de opvoeding. Uiten was bij ons thuis geen optie en als je dit toch deed kreeg je de wind van voren, dus wat deed ik? Niet meer uiten… Door niet mijn emotionele ladingen te uiten werd het denken mijn beste vriend! Maar tja! We blijven slechts mens dus wanneer deze dame haar maandelijkse uitdaging had werd zij wel direct gedwongen al het opgekropte te uiten, waarschijnlijk heb je hier meteen een beeld van hoe heftig deze explosies van emotie konden zijn. Al met al groeide ik uiteindelijk op als een onzeker meisje met een verkeerd zelfbeeld.

Door aan de gang te zijn gegaan met persoonlijke ont-wikkeling ben ik gaan ont-dekken wat mijn valkuilen of beter gezegd mijn levenslessen zijn. Ik heb een Esoterische visie van zelf bewustwording, dit houd in dat wij mensen een wezen van lichaam, geest en ziel zijn en hier op dit mooie stukje aarde zijn om te groeien in bewustzijn. Vaak zie ik dat mensen die zich op het pad van bewustwording begeven het thema bv controle gebruiken om letterlijk en figuurlijk controle over hun leven te krijgen. Voor mij is dit anders gegaan.. Voor mij is controle het onderdrukken van je thema’s en van wie je bent.. Voor mij was het onderzoeken waarom deze emoties in mijn systeem waren veel waardevoller dan ze te onderdrukken.

In al de jaren heb ik geleerd dat het niet gaat om je levens thema’s onder controle te krijgen, maar om ze Meester te worden. Het gaat om de totaliteit van Zijn, deze te her-kennen, er-kennen, te accepteren, te omarmen..

En jup! Altijd in Liefde

Ben jij je al bewust van je leven thema’s? En ben je ze al Meester?

Struis vogelen..

Geplaatst op mei 6, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Daar stond je dan, aan het einde van het onbewuste onbewuste en het begin van het onbewuste bewuste.. Langzaam ging het coconnetje waar je jaren lang in gezeten had open, dmv lezen, praten met bewuste vrienden en het aller belangrijkste het leven beleven kwam ik letterlijk tot Leven. Ik had voor mijzelf heel wat uit te werken. Hoeveel ik waard was en vooral leren mijzelf in alle totaliteit te Zien en te accepteren. In mijn geval was de introspectie niet direct aanwezig, ik draaide de spiegel om en zocht in de ander dat wat ik van binnen niet kon en wilde zien.. Continue die honger naar waardering, gehoord en gezien worden. Mijzelf verliezen in de ander, waardoor ik ging struis vogelen, weglopen om niet naar binnen te hoeven te gaan, te kijken… En dan… komen de Universele wetten ( life ) om de hoek kijken en kreeg ik ( het Ego ) teleurstelling naar teleurstelling te verwerken. Door deze hardnekkige ervaringen heeft het leven mij zodanig wakker gemaakt dat ik quasi gedwongen was om naar binnen te gaan, om de verantwoording over mijn leven,  mijn weg te nemen,

Velen van ons struis vogelen graag, geven van al hun weerstanden en problemen graag de ander de schuld, natuurlijk is dit de makkelijkste weg, maar geeft dit ook rust, tevredenheid in jouw drukke leventje?  Met compassie neem ik dit allemaal waar, want wie ben ik om hier over te oordelen.. Drug, alcohol en zelf sigaret gebruik zorgen ervoor dat wij vluchten voor wie wij zijn. workaholics, sport-aholics, maar ook shoppen, de hang naar mensen om je heen hebben, altijd bezig willen zijn om niet alleen te hoeven zijn zorgen ervoor dat wij niet stil staan bij wat er in ons binnen gebeurt. Mijn dochter vroeg laatst ”mam? ” Wat is het belangrijkste in jouw leven? Uiteraard gaf ik als antwoord mijn gezin en mijn kiddies, want zij zijn mijn basis… Maar toch… Is mijn levens pad naar ont-dekken en ont-wikkelen het grootste goed wat er voor mij Bestaat!

Zelf ont-wikkeling en jezelf opnieuw her ont-dekken is een levenslange weg, het heeft geen begin en geen einde…

Durf jij de stap te zetten?

The past..

Geplaatst op mei 5, 2015 Geupdate op november 14, 2018

Door jaren van ont-wikkeling is de illusie groot, te denken dat de weg belopen is.. Elke keer weer besef je dat er iets in het licht gezet mag worden, gezien mag worden, het herkennen, erkennen zorgt ervoor dat het gevoeld mag worden. Heel even zorgt het ego ervoor dat je, je schuldig gaat voelen, dat je niet goed was, dat je geen recht op vergeving hebt.. Emoties komen op…..

Het hogerplan en de keuze van de vrije wil laten je Nu Zien dat het goed is, het hogere doel is waarom jij hier bent en al dit hebt mogen ervaren..

Vergeef, omarm, laat los!

In liefde…